Mieczysław Sawicki

Mieczysław Sawicki

Polish fighter pilot and officer
The basics

Quick Facts

IntroPolish fighter pilot and officer
PlacesPoland
wasMilitary officer Soldier Pilot Aviator Fighter pilot Officer
Work fieldMilitary
Gender
Male
Birth8 October 1917
Death12 February 2008 (aged 90 years)
The details

Biography

Mieczysław Sawicki (ur. 8 października 1917 w Niemierczu koło Kijowa, zm. 12 lutego 2008 w Iver Buks pod Londynem w Anglii) – polski dowódca wojskowy, generał brygady Wojska Polskiego, działacz środowisk kombatanckich, członek Rady Narodowej na Uchodźstwie, zastępca kanclerza i wieloletni członek Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari.

W 1939 ukończył Szkołę Podchorążych Broni Pancernych w Modlinie, uzyskując stopień podporucznika.

Okres II wojny światowej

Podczas polskiej wojny obronnej września 1939 r. w 2 Batalionie Pancernym stacjonującym w Żurawicy. Uczestniczył w walkach odwrotowych, po czym dostał się do niewoli sowieckiej, z której uciekł niebawem do Warszawy. Oficer wywiadu SZP-ZWZ w Warszawie w latach 1939-1940. W 1940 r. zmuszony groźbą aresztowania wyjechał do Palestyny, gdzie początkowo służył w Legii Oficerskiej, a następnie został żołnierzem słynnej Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Jako zastępca dowódcy plutonu cassiersów walczył podczas obrony Tobruku. Był żołnierzem w 4 Pułku Pancernym „Skorpion”, a także instruktorem brytyjskiego Centrum Wyszkolenia Broni Pancernej w Abbasyi.

W 1943 r. zgłosił się do służby w RAF-ie, a po przejściu kursu pilotażu myśliwskiego został skierowany do służby w lotnictwie brytyjskim. Za sprawą wstawiennictwa gen. Władysława Andersa, został włączony do polskiego 318 Dywizjonu Myśliwsko-Rozpoznawczego "Gdański" w którego szeregach walczył na froncie włoskim wykonując ponad 100 lotów bojowych (został także zestrzelony poza linią frontu).

Okres powojenny

Po zakończeniu działań wojennych pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Studiował na Uniwersytecie Londyńskim, gdzie uzyskał tytuł inżyniera lądowego. Pracował w branży budowlanej. Od 1980 r. piastował funkcję Sekretarza Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari w Londynie (przyznawanego przez rząd na uchodźstwie); od 1993 r. do momentu śmierci członek Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari w niepodległej Polsce, reprezentując Kapitułę poza granicami III RP. Od 2001 r. pełnił również funkcję Zastępcy Kanclerza Orderu, reprezentując weteranów Polskich Sił Zbrojnych przed Królową Brytyjską. Był działaczem i wiceprezesem Stowarzyszenia Lotników Polskich oraz Rady Organizacji Kombatanckich Polskich Sił Zbrojnych i Zrzeszenia Kół Oddziałowych Broni Pancernej w WB.

15 czerwca 2007 r. Prezydent RP Lech Kaczyński mianował go na stopień generała brygady . 17 czerwca 2007 r., w Belwederze, w czasie uroczystości z okazji 215. rocznicy ustanowienia Orderu Wojennego Virtuti Militari, nominację w imieniu Prezydenta RP wręczył mu minister Władysław Stasiak.

Odznaczenia

  • Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari – przyznany za zasługi bojowe podczas kampanii libijskiej
  • Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2005)
  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1995)
  • Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (1992)
  • Krzyż Walecznych – przyznany za zasługi bojowe podczas kampanii libijskiej i dwukrotnie za zasługi w lotnictwie bojowym
  • Medal Polonia Mater Nostra Est (2000)
  • Distinguished Service Order (Wielka Brytania)
  • Distinguished Flying Cross – za zasługi w lotnictwie bojowym (Wielka Brytania)

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

The contents of this page are sourced from Wikipedia article. The contents are available under the CC BY-SA 4.0 license.