Zoya Belohvostik

Зоя Валянцінаўна Белахвосцік (нар. 26 кастрычніка 1959) — беларуская актрыса тэатра і кіно. У 18 год адразу пасля тэатральна-мастацкага інстытута патрапіла ў Нацыянальным акадэмічным тэатры імя Янкі Купалы. Першая роля, якую іграла да 41 года — Паўлінка. Народная артыстка Беларусі (2018), заслужаная артыстка Аўтаномнай рэспублікі Крым.

Сыграла ў больш за 55 спектаклях. Працавала на радыё, выкладае ў Беларускай акадэміі мастацтваў.

Праца ў тэатры

• Жыцці Карыцына
• Івона, прынцэса Бургундская
• Ідылія
• Крывавая Мэры
• Паўлінка
• Піць, спяваць, плакаць
• С. В.
• Смак яблыка
• Тутэйшыя

• 2010 «Смяротная схватка»
• 2010 «Каханне дзеля жыцця» (здымаецца) — галоўная роля
• 2009 «Суд» — Лідзія Паўлаўна, маці Андрэя, «Сведка»
• 2009 «Жураў» — Міронава Ларыса, удава загінуўшага Сяргея Міронава, серыя «Смяротны нумар»
• 2008 «Зграя»
• 2007 «Чаклун і Румба» — медсястра
• 2007 «Маёр Ветраў» — суддзя
• 2005 «Чалавек вайны»
• 2002 «Каменская-2» — менеджар
• 2002 «Мужчынскія гульні»
• 1992 «Вальс залатых цяльцоў» — сцюардэса
• 1988 «Радавыя» (фільм-спектакль) — Мар’я
• 1987 «Жаніцца — не журыцца» (фільм-спектакль) — Зоська
• 1985 «Куды ідзеш, салдат?» — эпізод

• Народная артыстка Беларусі.

• Дзядуля Зоі — вядомы савецкі артыст Глеб Глебаў, бацька — Валянцін Белахвосцік(руск.) бел.. Муж — рэжысёр Аляксандр Гарцуеў.

• Кінатэатр.ру