Quick Facts
Biography
Włodzimierz Dahlig ps. „Chemik” (ur. 21 grudnia 1916, zm. 10 lipca 1983 w Warszawie) – polski chemik, profesor Politechniki Warszawskiej.
Życiorys
Syn Henryka i Emmy. Po ukończeniu w 1935 sosnowieckiego Liceum im. Stanisława Staszica rozpoczął studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej. Podczas II wojny światowej walczył w szeregach Armii Krajowej, uczestniczył w powstaniu warszawskim. Po wyzwoleniu Warszawy, 20 stycznia 1945 uczestniczył w wydobywaniu z kanałów i piwnic Politechniki Warszawskiej ukrytych pomocy naukowych i biblioteki Wydziału Chemicznego. Jako inżynier chemik był pionierem w zakresie stosowania tworzyw sztucznych do celów medycznych. Prowadził badania dotyczące chemii i technologii polimerów, uzyskał tytuł profesora zwyczajnego, był dziekanem Wydziału Chemii Politechniki Warszawskiej.
Patenty
Był współautorem patentów z dziedziny chemii i tworzyw polimerowych:
- Sposób wytwarzania szkła do barwnego przepuszczania światła;
- Urządzenie do kropelkowego nawadniania roślin;
- Poduszka przeciwodleżynowa;
- Cewnik do długotrwałych wlewów dożylnych;
- Sposób wytwarzania opakowań z tworzyw termoplastycznych;
- Sposób zamykania przedmiotów w torebkach, zwłaszcza z folii z tworzyw sztucznych.
Poza pracą naukową Włodzimierz Dahlig pełnił funkcję wiceprezesa konsystorza kościoła ewangelicko-augsburskiego w Warszawie. Spoczywa razem z żoną Haliną Bojarską-Dahlig na Cmentarzu Powązkowskim (kw. 32-4-14).
Bibliografia
- Cmentarz Powązkowski w Warszawie, JerzyJ. Waldorff, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984, ISBN 83-03-00758-0, OCLC 830234313 .
Linki zewnętrzne
- Wydział Chemiczny Politechniki Warszawskiej, Historia kierunku Technologia Chemiczna, data dostępu: 2016-02-09