Wiktor Lang

Wiktor Lang (ur. 14 marca 1895 w Brnie, zm. 4 lutego 1920 w Poznaniu) – uczestnik I wojny światowej, powstaniec wielkopolski, kapitan pilot Wojska Polskiego.

Syn Karola i Marii z domu Hezel. Ukończył szkołę ludową i szkołę realną, wstąpił do szkoły kadetów w Wiedniu, którą ukończył w 1913 r. i otrzymał awans na podporucznika. Otrzymał przydział do 88. Pułku Piechoty armii Austro-Węgier, brał udział w walkach na frontach I wojny światowej, był pięciokrotnie ranny.

1 stycznia 1917 roku wstąpił do szkoły lotniczej w Wiener-Neustadt i w marcu rozpoczął loty w charakterze obserwatora na froncie w Rumunii, a następnie nad rzeką Isonzo. W 1918 r. ukończył szkołę pilotów i rozpoczął loty na samolotach myśliwskich. Łącznie wykonał 53 loty bojowe i brał udział w 17 walkach powietrznych. Zgłosił zestrzelenie 3 samolotów nieprzyjaciela.

Na początku 1919 r. zwolnił się ze służby i przyjechał do Warszawy. Zgłosił się jako ochotnik do powstającego Wojska Polskiego. Otrzymał przydział do Poznania i wstąpił do oddziałów lotniczych Armii Wielkopolskiej. Służył jako pilot-instruktor w Wyższej Szkole Pilotów w Ławicy. Jednocześnie, jako pilot 3. Wielkopolskiej Eskadry Lotniczej Polnej,wykonywał loty bojowe na rzecz frontu wielkopolskiego i działań powstańczych na Śląsku. Wykonywał też loty propagandowe podczas których zrzucał ulotki.

Podczas jednego z takich lotów nad Górnym Śląskiem lądował przymusowo w okolicy Sycowa i dostał się do niewoli wraz ze swoim obserwatorem sierż. Janem Kasprzakiem. Zostali skierowani do obozu jenieckiego w Świętoszowie. Udało mu się zbiec z obozu i przez Passau i Wiedeń wrócił do Poznania. Swe przygody z tego okresu opisał wbroszurze pt. "Ucieczkaoficera lotnikaz niemieckiej niewoli". Wspomnienia z ucieczki z niewoli były też drukowane w odcinkach w dwutygodniku Polska Flota Napowietrzna w 1920 roku. Po krótkiej rekonwalescencji otrzymał awans na stopień kapitana i wrócił do latania.

Zginął 4lutego1920r. podczas lotu z pilotem-uczniem. Samolot Aviatik C.III runął na ziemię krótko po starcie, grzebiąc instruktora. Uczeń nie odniósł obrażeń. Został pochowany na cmentarzu garnizonowym w Kwaterze Lotników, rzędzie B, grób nr 12.

Pośmiertnie został odznaczony Polową Odznaką Pilota.