Quick Facts
Biography
Tadeusz Jan Maltze (ur. 23 stycznia 1902 w Kamienskoje na Ukrainie, zm. między 4 a 7 kwietnia 1940 w Katyniu) – dziennikarz Polskiego Radia, porucznik uzbrojenia rezerwy Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Walecznych, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Był synem Wilhelma i Marii z Siemiaszków. Absolwent Szkoły Nauk Politycznych w Warszawie i Szkoły Podchorążych Artylerii (1919). 1934 był podporucznikiem rezerwy ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 i 96 lokatą w korpusie oficerów uzbrojenia. Należał do kadry 1 oddziału uzbrojenia i podlegał pod PKU Warszawa-Miasto III. W 1936 awansował do stopnia porucznika.
Czynny sportowiec w latach 20 XX wieku. Uprawiał wioślarstwo. Reprezentował AZS Warszawa. Osada w składzie J. Mazurek, O. Gordziałkowski, H. Niezabitowski i Tadeusz Maltze pod opieką Stefana Piątkowskiego zdobyła w 1923 mistrzostwo Polski czwórek ze sternikiem. Czyniono starania by tę osadę wysłać na regaty do Francji oraz mistrzostwa Europy.
Pracował jako dziennikarz w Polskim Radiu, prowadził m.in. audycję „Koła na wodzie”, „Widowiska sportowe na wodzie”. Zajmował się publicystyką radiową propagującą sport. W 1927 pracował w dziale „Sport i wychowanie fizyczne”. Pisał również artykuły do „Wioślarza Polskiego” i „Stadjonu”.
W czasie kampanii wrześniowej dostał się do sowieckiej niewoli. Według stanu z grudnia 1939 był jeńcem kozielskiego obozu. Między 3 a 5 kwietnia 1940 przekazany został do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD – lista wywózkowa bez numeru poz. 66, z dnia 2.4.1940. Został zamordowany między 4 a 7 kwietnia przez NKWD w lesie katyńskim. W piśmie z dnia 31.5.1941 wysłanym z I Oddziału II Zarządu NKGB do UPW (Zarząd NKWD ZSRR do spraw Jeńców Wojennych), Tadeusz Maltze jest wymieniony w związku z prośbą ambasady niemieckiej o zwolnienie z niewoli i pozwolenie na wyjazd do Niemiec osób z listy, którą ambasada III Rzeszy przesłała do NKGB. W odpowiedzi skierowanej 5.6.1941 do II Zarządu NKGB, 1 specoddział UPW zawiadamia o braku informacji o Tadeuszu Maltze. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, wpis w dzienniku ekshumacji z 11.5.1943, nr 1604. Figuruje na liście AM-210-1604 i Komisji Technicznej PCK: GARF-55-0164. Na obydwóch listach zostało podane jedno imię – Tadeusz. Przy szczątkach Maltzego znaleziono legitymację MSWojsk., książeczkę PKO, karty pocztowe i świadectwo szczepień z Kozielska nr 1957. Znajduje się na liście ofiar (pod nr 01648) opublikowanej w Gońcu Krakowskim nr 123, Nowym Kurierze Warszawskim nr 128 z 1943 i Nowinach - Gazecie Ściennej pod nr 1049. W Archiwum Robla (pakiet 01692-02) znajduje się notatnik znaleziony przy poruczniku Józefie Kalasantym Jaroszyńskim, w którym znajduje się wpis z nazwiskiem Tadeusza Maltze wraz z podaniem dwóch warszawskich adresów.
Życie prywatne
Mieszkał w Warszawie przy ul Wiśniowej 59/12.
Upamiętnienie
- Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na stopnień kapitana. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 14384) – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie żołnierzy polskich zamordowanych w Katyniu i innych nieznanych miejscach kaźni, nadane przez Prezydenta RP na Uchodźstwie profesora Stanisława Ostrowskiego (11 listopada 1976)
- Krzyż Kampanii Wrześniowej – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie pamiątkowe wszystkich ofiar zbrodni katyńskiej (1 stycznia 1986)
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych
Zobacz też
- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- obozy NKWD dla jeńców polskich
Przypisy
Bibliografia
- Rocznik Oficerski Rezerw. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
- УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5.
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943.
