Stefania Kaja

Stefania Kaja z domu Patalas (ur. 21 października 1921 w Wolsztynie, zm. 15 lutego 2007 w Poznaniu) – artystka związana z Wielkopolską. Ceramik, malarz, znawca średniowiecznej sztuki piastowskiej.

Ukończyła studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu na Wydziale Rzeźby w Pracowni Ceramiki u prof. Rudolfa Krzywca, uzyskując absolutorium z architektury wnętrz w 1950 roku.

W pierwszych latach po studiach współpracowała z mężem zajmując się grafiką i wystawiennictwem. Od 1980 roku jej podstawową formą działalności artystycznej była ceramika, drobne formy rzeźbiarskie oraz medalierstwo. Najczęściej pracowała w glinie, tocząc swoje prace na kole i ozdabiając je patynami i szkliwami.

Jej prace w ceramice nawiązywały w swych formach do dawnej sztuki polskiej, minimalizując ornament i dekoratywność, na rzecz wyszukanej oszczędnej formy. Zajmowała się takżemedalierstwem (wiele realizacji dla miasta Poznania), maską ceramiczną, ceramiką użytkową, a także rysunkiem i ilustrowaniem książek. Była obsesyjnie związaną z Wielkopolską. Pod koniec życia poświęciła się malarstwu tworząc cykle obrazów olejnych i monotypii. Wszystkie korzenie znajdowała w krajobrazie swego dzieciństwa, okolic Nowego Tomyśla i Wolsztyna, a jej prace stopniowo odchodziły od realizmu.

Należała do poznańskiej Ceramicznej Grupy Twórczej (CGT) „Angoba” przy Biurze Wystaw Artystycznych.

Brała udział w wielu wystawach zbiorowych i indywidualnych w kraju i za granicą. Jej prace można oglądać na wystawach w zbiorach prywatnych i państwowych.

Jej mężem był Zbigniew Kaja (grafik, plakacista). Miała dwóch synów: Przemysława (fotograf) i Ryszarda (scenograf, malarz).

• Mirosława Komolka, Stanisław Sierpowski: Leszno. Zarys dziejów. Poznań 1987
• Henryk Błaż: Dla przyjaciół. Nowy Tomyśl 1987
• Joachim Zdrenka: Polityka zagraniczna książąt szczecińskich w latach 1295-1411. Słupsk 1987
• Łucja Danielewska: Wiersze kwiatowe Łucji Danielewskiej wraz z horoskopami. Nowy Tomyśl 1990
• Łucja Danielewska: Fraszki ziołowe. Nowy Tomyśl 1992
• Mineko Koyama: Wiersze kwiatowe. Nowy Tomyśl 1993
• Łucja Danielewska: Oczy przestrzeni. Nowy Tomyśl 1994
• Lech Tuchocki: A miał być motyl. Nowy Tomyśl 1994
• Lech Tuchocki: Wiersze wybrane. Nowy Tomyśl 1997