Stefan Ossowski

Stefan Alfred Ossowski (ur. 9 września 1874 w Borzyminie, zm. 22 marca 1936 w Warszawie) – polski inżynier elektryk, przemysłowiec, polityk, minister przemysłu i handlu II Rzeczypospolitej.

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej. Absolwent Wydziału Budowy Maszyn Politechniki Lwowskiej. W 1902 został wysłany do Szwajcarii, gdzie prowadził studia nad wykorzystaniem energetycznym sił wodnych.Tutaj zetknął się z Gabrielem Narutowiczem i Ignacym Mościckim. W 1907 wrócił do kraju i uzyskał doktorat na Politechnice Lwowskiej. Następnie podjął pracę w Państwowej Szkole Przemysłowej w Krakowie. W 1913, przy udziale Jana Kantego Steczkowskiego, stworzył komitet organizacyjny budowy fabryki związków azotowych (ob. Zakłady Chemiczne "Organika-Azot" SA) w Borach pod Jaworznem (obecnie dzielnica miasta) i od 1914 do 1919 kierował nią razem z Ignacym Mościckim. Był także członkiem rad nadzorczych przedsiębiorstw: Zakłady Mechaniczne "Ursus", Zakłady Przemysłu Chemicznego w Polsce "Boruta" w Zgierzu, "Azot" S.A. w Jaworznie i Fabryki Lokomotyw w Chrzanowie. Od 30 maja 1924 do 31 maja 1927 członek rady nadzorczej Banku Gospodarstwa Krajowego. Od 1925 wiceprezes Towarzystwa Starachowickich Zakładów Górniczych S.A. W 1928 jeden z założycieli Zjednoczenia Elektrowni Okręgu Radomsko-Kieleckiego i aż do śmierci jego prezes.

Od 10 marca 1922 do 7 lipca 1922 był ministrem przemysłu i handlu w rządach: Antoniego Ponikowskiego i Artura Śliwińskiego, a od 13 stycznia 1923 do 26 maja 1923 kierownikiem tego ministerstwa w rządzie Władysława Sikorskiego.

Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1925).

• „Kto był kim w II Rzeczypospolitej”, pod red. Jacka M. Majchrowskiego, Warszawa 1994, wyd I.
• Ossowski Stefan Alfred (1874–1936). W: Polski Słownik Biograficzny. T. XXIV/1979 [on-line]. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2015-10-07].