Quick Facts
Biography
Siemion Nikiforowicz Pieriewiortkin (ros. Семён Никифорович Перевёрткин, ur. 21 lipca 1905 we wsi Anna w obwodzie woroneskim, zm. 17 maja 1961) - radziecki generał pułkownik, Bohater Związku Radzieckiego (1945), zastępca ministra spraw wewnętrznych ZSRR ds. wojskowych (1953-1956), I zastępca ministra spraw wewnętrznych ZSRR (1956-1960).
Po ukończeniu szkoły podstawowej pracował we wsi, od 1921 w Armii Czerwonej i RKP(b), od 1932 starszy sekretarz Michaiła Tuchaczewskiego. Ukończył szkołę piechoty i 1937 Wojskową Akademię im. Frunzego. Uczestnik wojny z Finlandią 1939-1940, od czerwca 1941 na frontach II wojny światowej. Szef sztabu 220 Dywizji Strzeleckiej, 1941-1943 zastępca szefa wydziału operacyjnego sztabu 6 Armii, potem 5 Armii. 1943-1944 dowódca 207 Dywizji Strzeleckiej, 1944-1945 dowódca 79 Korpusu Strzeleckiego 3 Armii Uderzeniowej. Był jednym z dowódców operacji berlińskiej 1945. Uchwałą Prezydium Rady Najwyższej ZSRR z 29 maja 1945 "za umiejętne dowodzenie wojskami korpusu i wzorowe wypełnianie zadań bojowych oraz przejawiane męstwo i odwagę w walce z niemiecko-faszystowskimi najeźdźcami", otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego. 1946-1953 zastępca szefa Głównego Zarządu Szkolenia Bojowego Sił Lądowych Armii Radzieckiej. Po aresztowaniu Ł. Berii i jego współpracowników został skierowany do pracy w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych - od 8 lipca 1953 do 15 marca 1956 zastępca ministra spraw wewnętrznych ZSRR ds. wojska, następnie do 13 stycznia 1960 I zastępca ministra spraw wewnętrznych ZSRR. 1958 dowodził grupą operacyjną MGB tłumiącą masowe zamieszki w Groznym. Od 18 lutego 1958 generał pułkownik. Od stycznia 1960 do maja 1961 szef Zarządu Szkół Wojskowych Sił Lądowych Ministerstwa Obrony ZSRR. Zginął w katastrofie lotniczej wraz z generałem armii Władimirem Kołpakczi. Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.
Odznaczenia
- Złota Gwiazda Bohatera ZSRR (29 maja 1945)
- Order Lenina (dwukrotnie - 29 maja 1945 i 6 maja 1946)
- Order Czerwonego Sztandaru (trzykrotnie - 1941, 1944 i 1951)
- Order Suworowa II klasy (6 kwietnia 1945)
- Order Kutuzowa II klasy (28 września 1943)
- Order Bohdana Chmielnickiego II klasy (30 lipca 1944)
- Order Czerwonej Gwiazdy (4 maja 1942)
- Medal „Za obronę Moskwy”
- Medal za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945
- Medal za Zdobycie Berlina
- Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej”
- Medal jubileuszowy „30 lat Armii Radzieckiej i Floty”
- Medal jubileuszowy „40 lat Sił Zbrojnych ZSRR”
- Medal 800-lecia Moskwy
- Order Krzyża Grunwaldu I klasy (Polska)
- Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk (Polska)