Przemysław Nakoniecznikoff-Klukowski

Przemysław Nakoniecznikoff-Klukowski ps. Kruk II (ur. 13 czerwca 1896 w Tbilisi, zm. 17 sierpnia 1957 w Krakowie) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej i Polskich Sił Zbrojnych.

Od 1913 należał do konspiracyjnego (polskiego) Związku Strzeleckiego w Tbilisi. W latach 1915-1917 służył w armii rosyjskiej, walcząc w I wojnie światowej na froncie kaukaskim i perskim. Po rewolucji bolszewickiej 1917 wstąpił do Polskiej Oddzielnej Brygady na Kaukazie, a potem po jej rozbrojeniu przez Niemców działał w Polskiej Organizacji Wojskowej. Po rozwiązaniu POW-u w listopadzie 1918 wstąpił do Wojska Polskiego. W 1923 pełnił obowiązki dowódcy, a w następnym roku dowodził III batalionem 28 Pułku Piechoty w Łodzi. Od 1928 pełnił służbę w Dowództwie 27 Dywizji Piechoty w Kowlu na stanowisku pełniącego obowiązki oficera Przysposobienia Wojskowego. Cztery lata później służył w 5 Pułku Strzelców Podhalańskich w Przemyślu. W 1933 został zastępcą dowódcy 63 Pułku Piechoty w Toruniu. Następnie, od 21 kwietnia 1937 zastępca dowódcy Brygady KOP „Podole”.

Dowódca rezerwowego 163 Pułku Piechoty, walczącego we wrześniu 1939 w obronie ziemi koneckiej i szydłowieckiej. 8 września 1939 objął dowództwo nad resztkami 36 Rezerwowej Dywizji Piechoty. Po zakończeniu kampanii wrześniowej został internowany na Węgrzech. Stamtąd przedostał się na zachód.

W maju 1942 objął dowództwo 9 Batalionu Strzelców Karpackich. Później wyznaczony został na stanowisko zastępcy dowódcy i dowódcy 2 Brygady Strzelców Karpackich. 21 września 1944 zrzucony jako cichociemny. We wrześniu i październiku 1944 pełnił obowiązki zastępcy dowódcy Kieleckiego Korpusu AK. Następnie od października 1944 do stycznia 1945 komendant Okręgu Kraków AK.

Po zakończeniu II wojny światowej został aresztowany przez NKWD i wywieziony do ZSRR, gdzie przebywał do 1955. Po zwolnieniu powrócił do Krakowa, gdzie zmarł 2 lata później w 1957.

• kapitan - 3 maja 1922 zweryfikowany ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów piechoty;
• major - 31 marca 1924 ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 126 lokatą w korpusie oficerów piechoty;
• podpułkownik - ze starszeństwem z 1 stycznia 1933 w korpusie oficerów piechoty;
• pułkownik^{[potrzebny przypis]}.

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
• Krzyż Niepodległości
• Krzyż Walecznych – trzykrotnie (po raz pierwszy i drugi 1921)
• Złoty Krzyż Zasługi
• Państwowa Odznaka Sportowa (1931)

• Znane postacie noszące nazwisko Nakoniecznikoff

• Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1923
• Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924
• Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928
• Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932
• Marek Jabłonowski, Jerzy Prochwicz: O Niepodległą i granice. [T. 4], Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939 : wybór dokumentów. Pułtusk, Warszawa: 2001, s. 681, 735. ISBN 83-88067-47-8.
• Stanisław Piwowarski, Ostatni komendant Okręgu Krakowskiego Armii Krajowej pułkownik Przemysław Nakoniecznikoff-Klukowski, ps. "Kruk II" - "Garda" - "Czarny", "Krzysztofory" nr 23 Zeszyt Naukowy Muzeum Historycznego Miasta Krakowa