Maksymilian Gawlik

Maksymilian Gawlik (ur. 22 stycznia 1889, zm. 22 września 1950) – major żandarmerii Wojska Polskiego.

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej armii. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1916 roku w korpusie oficerów rezerwy piechoty. W latach 1917–1918 jego oddziałem macierzystym był pułk piechoty Nr 90.

27 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu rotmistrza, w żandarmerii, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w Żandarmerii Wojskowej w Warszawie. 30 maja 1921 został przeniesiony do 2 dywizjonu żandarmerii w Lublinie na stanowisko dowódcy szwadronu zapasowego w Puławach. W następnym miesiącu otrzymał odkomenderowanie na jeden rok, na Wydział Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego celem ukończenia studiów. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 8. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii. W latach 1923–1924, po powrocie z odkomenderowania, pełnił obowiązki komendanta Kadry szwadronu zapasowego. 1 grudnia 1924 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii. Następnie został wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy dywizjonu. W marcu 1927 roku został zatwierdzony na stanowisku pełniącego obowiązki dowódcy dywizjonu. 26 maja 1928 roku został przeniesiony do kadry oficerów żandarmerii z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Powiatowej Komendy Uzupełnień Lublin na przeciąg sześciu miesięcy celem odbycia praktyki poborowej. W listopadzie tego roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Nowy Sącz na stanowisko komendanta. W czerwcu 1930 roku został przeniesiony do korpusu oficerów administracji, dział kancelaryjny, z pozostawieniem na zajmowanym stanowisku w PKU Nowy Sącz. We wrześniu tego roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Gdynia na stanowisko komendanta. W marcu 1934 roku został ponownie przeniesiony do korpusu oficerów żandarmerii oraz zwolniony z zajmowanego stanowiska z pozostawieniem bez przynależności służbowej i z równoczesnym oddaniem do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII. Z dniem 31 lipca 1934 roku został przeniesiony w stan spoczynku.

• Złoty Krzyż Zasługi – 10 listopada 1938 roku „za zasługi w służbie wojskowej”
• Medal Niepodległości
• Signum Laudis Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej
• Krzyż Wojskowy Karola

• Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917.
• Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918.
• Rozkazy Dowództwa Okręgu Generalnego Kraków. Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2018-10-20].
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
• Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Jan Suliński: 2 Dywizjon Żandarmerii Wojskowej Lublin (1918-1939). Mińsk Mazowiecki: Centrum Szkolenia Żandarmerii Wojskowej, 2012.
• Tadeusz Wawrzyński. Oficerowie żandarmerii kawalerowie Krzyża i Medalu Niepodległości. „Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej”. 24, s. 104-116, 2001. Warszawa: Centralne Archiwum Wojskowe.