Kazimierz Rozbicki

Kazimierz Rozbicki (ur. 12 lipca 1932 w Starej Wsi koło Węgrowa, zm. 2 lipca 2018 w Koszalinie) – polski kompozytor, dyrygent, pedagog, publicysta.

Od 1949 do 1950 roku był więźniem politycznym. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie (obecnie Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina) w klasie kompozycji Witolda Rudzińskiego (1965) oraz w klasie dyrygentury Bohdana Wodiczki (1966). Od 1967 mieszkał w Koszalinie, gdzie do 1973 roku był dyrygentem tamtejszej filharmonii. W latach 1969–1980 był kierownikiem muzycznym Bałtyckiego Teatru Dramatycznego. Od 1977 do 1992 roku wykładał w Akademii Muzycznej w Gdańsku a w latach 1991–2002 był pedagogiem Wyższej Szkoły Pedagogicznej (obecnie Akademia Pomorska) w Słupsku. Ponadto publikował recenzje i artykuły o muzyce w koszalińskiej prasie. Od 1965 był członkiem Związku Kompozytorów Polskich.

Zmarł w wieku 86 lat. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Koszalinie.

• „Trzy etiudy” na flet i fortepian (1959)
• „Concerto da camera” na dwie harfy i orkiestrę kameralną (1959)
• „Kwartet smyczkowy” (1963)
• „Euforia” na orkiestrę symfoniczną (1965)
• „Preludium symfoniczne” na orkiestrę (1969)
• „Trifonium” na orkiestrę (1973)
• „Lacrimonium pamięci ofiar Treblinki” na organy i orkiestrę (1993)
• „Missa festiva” na głosy solowe, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (2000)

Skomponował muzykę do ponad 30 spektakli teatralnych.

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2003)
• Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2013)

• Kazimierz Rozbicki culture.pl