Quick Facts
Biography
Julius-Victor Sap, beter bekend als Jules Sap (Zwevezele, 20 september 1890 – Roeselare, 15 december 1966) was een Belg die de ramp van de Titanic overleefde.
Voor de Titanicramp
De ondergang van de ‘Titanic’, het reuzenstoomschip van de ‘White Star Line’ dat op zijn eerste oceaanreis verzonk op 15 april 1912 te 2.20 uur 's morgens, sloeg de wereld met verbijstering. In de streek van Midden-Vlaanderen, van waaruit duizenden hun geluk in Amerika gingen zoeken, is de herinnering aan deze ramp nog levendig gebleven, al is het nu reeds vijftig jaar geleden. Enkele tientallen slachtoffers waren afkomstig uit dit gewest, waar toen geen arbeid te vinden was. Tijdens deze ongeluksnacht verdronken een 1500-tal mensen, terwijl slechts een goede 700 opvarenden konden gered worden. Het grootste aantal slachtoffers was afkomstig uit de derde klasse - de klasse van de uitwijkelingen -, want die mochten niet in de reddingsboten, wier aantal veel te klein was. Eén der weinig Nederlandssprekende overlevenden, misschien wel de laatste, is de heer Jules Sap. Jules werd geboren te Zwevezele in 1890 en had, vóór zijn reis naar Amerika, als seizoenarbeider in Frankrijk de ‘campagne’ gedaan. Gelijk zoveel anderen wilde hij naar Amerika. Toen was hij 22 jaar. Begin april 1912 vertrokken zij van ‘Den Hille’ te Zwevezele met hun achten: Victor Vercruysse, Achiel Dewaele, Jules Vander Plancke met zijn vrouw, pas acht dagen getrouwd, zijn broer Leon en zuster Augusta Vander Plancke. Jules Sap zou in Amerika werken bij de Vander Plancke's. Op de ‘Titanic’ waren, volgens Jules Sap, ver boven de honderd Vlamingen aanwezig. De Zwevezelenaren waren met een kar naar het station van Ardooie gereden, waar zij per trein verder reisden naar Antwerpen. Hier scheepten zij in voor Harwich (Eng.). Vandaar ging het weer per trein, over Londen, naar Southampton, waar de ‘Titanic’ het anker lichtte op 10 april 1912 's middags. Een reiskaart Antwerpen-New York kostte 312 fr. De cabine van Jules Sap lag vooraan in het luxueuse schip, niet ver van de machinekamer. De reis was tot dan toe uitstekend verlopen en aan boord heerste een opgewekte kermisstemming.
De Titanicramp
Sap was een van de 27 Vlaamse passagiers die meereisden met de Titanic. Hij ging aan boord van het schip op 10 april 1912 in het Engelse Southampton als derdeklassepassagier. Hij werd er op de passagierslijst gezet onder de naam "Jules Sap". Hij was op weg naar Amerika om er op de tabaksplantages te gaan werken.
Vier dagen na vertrek maakte de Titanic zijn fatale botsing. Sap bevond zich in derde klasse en had dus heel weinig kans om levend van het zinkende schip te geraken. Toen het schip dan ook bijna volledig gezonken was sprong hij net als vele anderen in het ijskoude water. Sap vertelde hoe dit afliep:
Ik sprong ook en probeerde mij drijvende te houden aan valiezen, planken en stoelen die reeds in het water lagen, tot ik aan een reddingsboot kwam. De matroos van het bootje sloeg mij met zijn riemgordel terug het water in. Ik kwam terug bij een bootje aan en een jongedame trok mij in de boot. Ik ben onder de bank gaan liggen. Ik had het ijskoud en was totaal op. Het was de tijd dat de dames zeer wijde rokken droegen, en ik lag helemaal onder de rok van de jongedame om toch maar een beetje warm te krijgen. |
Na de Titanicramp
Sap zag in dat hij geld kon verdienen met het verhaal. Hij trok dan ook door het ganse land en gaf, samen met zijn zoon George, een soort van voorstelling waarin hij zijn verhaal vertelde. In 1958 was zijn voorstelling ook een soort van voorprogramma op de Titanicfilm A Night To Remember.