Quick Facts
Biography
Ян Няміра (2-ая пал. 14 ст. — 1422/1423) — баярын літоўскі, канюшы вялікакняжацкі (узг. 1398), намеснік полацкі (узг. 1412—1413).
Літоўскі баярын Няміра (Nammyr) упершыню згаданы сярод сведак пры Салінскім дагаворы (1398) як канюшы (marschalcus equorum; Pferdemarschalk) вялікага князя Вітаўта. Дакладна невядома ці тоесны ён пазнейшаму баярыну Няміру, згаданаму разам з безыменнымі братамі ў дакументах Віленска-Радамскай уніі (1401). Таксама нейкі баярын Няміра з хросным імем Ян (Iohannus) часта сустракаецца сярод сведак на дакументах 1404—1411 гадоў, магчыма менавіта ён разам Зіновіям Братошычам правіў у 1412 пасольства Ягайлы, Вітаўта і Лугвена ў Ноўгарад па справах вайны з лівонскімі немцамі.
А король Ягаило и Витовтъ и Лугвенъ въскинуша грамоты възметныи к Новугороду генваря въ 2, а рекъ тако король и Витовтъ, что: «были есте намъ нялися: сложать ли Нҍмци намъ, и вамъ было Нҍмцом також сложити, а с нами за одино стати и закрҍпитися на обҍ сторонҍ в запасъ; а что бы то ся пригодило, а ино бы с того ничего не было. И мы пакъ посылалҍ бояръ своих, Немира и Зҍновья Братошичя, стоите ли в том словҍ въ прежреченом; и вы Немиру отвҍчалҍ: не можеть Новъгород того учинити, какъ есме с Литовьскымъ мирни, такъ есме и с Нҍмци мирны. Мы князя Лугвеня вывелҍ от вас к собҍ, а с Нҍмци есме миръ вҍчныи взялҍ, и съ Угры и со всими нашими граничникы мирны есме; а вы слова своего забывъ, и не издержалҍ, какъ были есте намъ нялися. А еще ваши люди намъ лаялҍ, нас беществовалҍ и соромотилҍ, насъ погаными звалҍ; а над то надо все нашего ворога Юрьева Святославлича сына Федора принялҍ есте».
Верагодна гэты, згаданы між 1404—1412 гадамі, Ян Няміра ў 1413 ужо як намеснік полацкі прыняў пры Гарадзельскай уніі (1413) ад біскупа кракаўскага Войцеха Ястрабца герб «Ястрабец». Пячатку з гэтым гербам і легендай + s(igillum) x iohan(n)is x de x wselub x Ян Няміра як адзін са сведак з польска-літоўскага боку прывесіў да дакументаў Мельніцкага міру (1422).
Зноскі
Літаратура
- Semkowicz Władysław. O litewskich rodach bojarskich zbratanych ze szlachtą polską w Horodle roku 1413 // Lithuano-Slavica Posnaniensia. Studia Historia, t. III, Poznań 1989. S. 49.
- Nowak Przemysław, Pokora Piotr. Dokumenty strony polsko-litewskiej pokoju mełneńskiego z 1422 roku. Poznań 2004, S. 83.
- Новгородская первая летопись старшего и младшего изводов. Издательство Академии Наук СССР. -М.; -Л., 1950.