Ioannis Olympios

Ο Ιωάννης Ολύμπιος (1802 - 1869) ήταν Έλληνας καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και ιατρός.

Γεννήθηκε στο Λιτόχωρο το 1802. Ολοκλήρωσε τη βασική του εκπαίδευση στο Βουκουρέστι, και σπούδασε ιατρική στα Πανεπιστήμια του Βερολίνου και της Χαϊδελβέργης στην Γερμανία, με εξειδίκευση στη χειρουργική και την οφθαλμολογία. Συμμετείχε ως ιατρός του στρατεύματος του Δημήτριου Υψηλάντη στην Ελληνική Επανάσταση του 1821 ενώ στη συνέχεια κατατάχτηκε στην εφεδρεία του Ιππικού. Το 1830 μαζί με το Νικόλαο Χορτάκη έστειλαν επιστολή στον κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, καταγγέλοντας τους εμπειρικούς ιατρούς που είχαν συρρεύσει στο στράτευμα.

Το 1837 ανέλαβε ως πρώτος καθηγητής ιατρικής στο νεοϊδρυθέν Οθώνειο Πανεπιστήμιο. Διατέλεσε τακτικός καθηγητής χειρουργικής, οφθαλμολογίας και χειρουργικής κλινικής από το 1837 έως το 1856, έχοντας απολυθεί για διάστημα δύο χρόνων στο ενδιάμεσο, από το 1846. έως το 1848. Επί των ημερών του, το 1844, φρόντισε να εξοπλίσει το πανεπιστήμιο από δωρεες ομογενών του Μάντσεστερ, που μεταξύ άλλων προσέφεραν και το πρώτο μικροσκόπιο και διάφορα χειρουργικά όργανα. Επίσης, με δική του πρωτοβουλία δημιουργήθηκε και η πρώτη κρατική πίστωση 1.500 δραχμών για την αγορά χειρουργικών εργαλείων. Ανακυρήχτηκε στη συνέχεια επίτιμος καθηγητής της χειρουργικής κλινικής και της εγχειρητικής, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1859 επίτιμος διδάκτωρ σε αυτό του Νιούαρκ στις ΗΠΑ. Κατά το ακαδημαϊκό έτος 1855-1856 διετέλεσε πρύτανης του Πανεπσιτημίου Αθηνών.

Απεβίωσε στις 2 Ιουλίου 1869 στην Αθήνα.

Το 1850 συνέγραψε το πρώτο ελληνικό οφθαλμολογικό πόνημα με τον τίτλο «Οθφαλμολογία». Συνέγραψε επίσης, 3 εργασίες οφθαλμολογίας.