Henryk Rosmarin

Henryk Rosmarin, także: Rozmaryn i Rosmaryn (ur. 13 października 1882 w Peretynie k. Kamieńca Podolskiego, zm. 1955 w Tel Awiwie) – polski polityk żydowskiego pochodzenia, syjonista, adwokat, poseł na Sejm I, II i III kadencji w II RP.

Studiował prawo na uniwersytetach w Berlinie i Wiedniu, studia ukończył na Uniwersytecie Lwowskim. Już na studiach zaczął przejawiać poglądy syjonistyczne, w 1918 został wybrany na członka Centralnego Komitetu Syjonistycznego na ziemiach polskich.

Po uzyskaniu absolutorium pracował jako adwokat w miastach Galicji Wschodniej, w tym we Lwowie, od 1932 prowadził kancelarię adwokacką również w Warszawie.

W 1919 założył syjonistyczne pismo w języku polskim „Chwila”. W latach 1925-1935 był prezesem Żydowskiego Klubu Sportowego Hasmonea we Lwowie.

Piastował mandat posła na Sejm I, II i III kadencji (1922–1935). W latach 1922–1927 wiceprzewodniczył Żydowskiemu Klubowi Parlamentarnemu. Był wiceprezesem Organizacji Syjonistycznej Małopolski Wschodniej oraz Światowego Kongresu Syjonistycznego.

Po wybuchu II wojny światowej przedostał się do Rumunii i stamtąd w 1940 do Palestyny. W czasie II wojny światowej pełnił od 1941 do 1945 funkcję generalnego konsula RP w Tel Awiwie, będąc bardzo pomocny Polakom. Po 1945 pozostał w Izraelu, gdzie zmarł w 1955.

• Encyclopaedia Judaica, t. XIX, Jerozolima 1979
• Kto był kim w II Rzeczypospolitej, red. Jacek Majchrowski, Warszawa 1994
• Mniejszość żydowska w parlamencie II Rzeczypospolitej: (1922-1939), Janusz Fałowski, Kraków 2006
• New Encyclopaedia of Zionism and Israel, t. II, London & New York 1994
• Polski Słownik Biograficzny, t. XXXII, Wrocław-Warszawa-Kraków 1989-91
• Felicjan Sławoj Składkowski, Nie ostatnie słowo oskarżonego, Warszawa 2003
• Szymon Rudnicki: Żydzi w parlamencie II Rzeczypospolitej. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2004, s. 411–419. ISBN 83-70596-39-8.