Gamaston

Gustaw Kamieński ps. Gamaston (ur. 5 kwietnia 1848 w Siedlcach, zm. 31 stycznia 1930 w Warszawie) – polski pisarz nowelista, inżynier technolog budownictwa.

W 1870 ukończył Petersburski Państwowy Instytut Technologiczny. Z wykształcenia był inżynierem budownictwa, specjalizował się w produkcji cementu. Należał do grupy założycieli Stowarzyszenia Techników Polskich (powstałego w 1874 jako Klub Techniczny). Pełnił funkcję prezesa Koła Żelbetników, które działało przy tym Stowarzyszeniu.

Pisarstwo było jego zamiłowaniem, któremu oddawał się w wolnym czasie. Przyjął pseudonim Gamaston, który stworzył łącząc łacińskie i angielskie określenie słowa kamień. Był dramaturgiem, tworzył prozę. Jego twórczość w dwudziestoleciu była bardzo modna, wiele z jego utworów komediowych przeniesiono na deski teatralne. Ponieważ nowele nie ukazywały się w formie książkowej, a jedynie publikowano je w odcinkach w warszawskiej prasie, więc po 1945 szybko zostały szybko zapomniane. Przyczyniły się do tego również przemiany społeczne i zupełnie odmienne realia życia, od tych, które opisywał Gamaston. Gustaw Kamieński zmarł w 1930 i spoczął na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 39-6-14/15).

• Fata Morgana
• Fotografie bez retuszu
• Lamparcie życie
• Białe róże i inne nowele
• Ogon królewskiego konia
• Lazurowe zaślubiny
• Czarna zagadka
• Wiara... Nadzieja... Miłość...
• Pierścionek Maryli

• Jerzy Waldorff: Cmentarz Powązkowski w Warszawie. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.
• Jan Tomkowski: Słownik pisarzy polskich. Warszawa: Bertelsmann Media, 2002, s. 98. ISBN 83-7311-294-4.

• Ogon królewskiego konia, powieść - treść