Franciszek Korewo

Urodził się 8 lub 21 września 1885 w Zujkajmiach na Kowieńszczyźnie. Ukończył gimnazjum w Wilnie. Służył w Armii Imperium Rosyjskiego. Ukończył szkołę junkierską w Wilnie. Od 1808 był oficerem zawodowym. Podczas I wojny światowej od grudnia 1917 był zastępcą dowódcy 14 Pułku Strzelców. Później był dowódcą 16 Pułku Strzelców Polskich w składzie 5 Dywizji Strzelców Polskich II Korpusu Wojska Polskiego na Wschodzie. Brał udział w bitwy pod Kaniowem 11 maja 1918, po czym dostał się do niewoli niemieckiej.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego w październiku 1918 jako były oficer armii rosyjskiej w stopniu podpułkownika. Został zweryfikowany w stopniu podpułkownika piechoty ze starszeństwem z 1 czerwca 1919. Został awansowany do stopnia pułkownika piechoty ze starszeństwem z 1 lipca 1923. Został komendantem powołanego rozkazem z 30 października 1918 Okręgu Wojskowego nr X „Łowicz” (Łowicki). Następnie był organizatorem oraz od 1 grudnia 1918 do 14 lipca 1919 dowódcą 30 Pułku Piechoty, po czym na przełomie 1919/1920 w stopniu podpułkownika kierował 49 i 65 Pułkiem Piechoty. W międzyczasie organizował XXXII Brygadę Piechoty, będąc jej pełniącym obowiązki dowódcy. Był także dowódcą grupy w Małopolsce Wschodniej. Za swoje czyny podczas wojnie polsko-bolszewickiej otrzymał Order Virtuti Militari. Po wojnie kierował ponownie 65 Starogardzkim Pułkiem Piechoty (w okresie pokoju stacjonującym w Grudziądzu), w 1923 jako pełniący obowiązki dowódcy, w 1924 jako etatowy dowódca. Od 31 marca 1927 do 14 lutego 1929 sprawował stanowisko dowódcy piechoty dywizyjnej i jednocześnie zastępcy dowódcy 13 Dywizji Piechoty w Równem. Następnie został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza i był dowódcą Brygady KOP „Wilno” od 23 lutego 1929 do 1930. W 1932 był inspektorem poborowym w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr III w Grodnie. Przed 1938 został przeniesiony w stan spoczynku. W 1938 zamieszkiwał w Grodnie przy ul. Zielonej 4.

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
• Krzyż Walecznych – dwukrotnie
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
• Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny – III Republika Francuska
• Medal Międzyaliancki

• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 361.