Fons Windhausen

Alphons Henricus Joseph (Fons) Windhausen (Roermond, 13 september 1901 – aldaar, 15 augustus 1973) was een Nederlands schilder, aquarellist en kunsthandelaar.

Hij was een zoon van de schilder Albin Windhausen en zijn vrouw Clasina van Buchem. Zijn eerste opleiding kreeg hij van zijn vader in het familieatelier in Roermond. Vervolgens studeerde hij aan de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam, waar hij les kreeg van Johannes Hendricus Jurres en Hendrik Jan Wolter. Later maakte hij studiereizen naar onder meer Italië. Van 22 april 1933 tot 30 maart 1934 woonde hij in Enschede. Van april tot november 1934 woonde hij tijdelijk in het huis van zijn vader in Roermond. Vervolgens woonde hij enige tijd in het nabijgelegen Thorn. In 1935 vestigde hij zich definitief in Roermond, waar hij lid was van de Midden-Limburgse Kunstkring Remunj '45. Ook had hij in Roermond een kunsthandel.

Tot 1940 schilderde Windhausen voornamelijk religieuze voorstellingen. Na de Tweede Wereldoorlog begon een nieuwe fase in zijn werk. In die periode schilderde hij voornamelijk stadsgezichten van het verwoeste Roermond, Limburgse landschappen en portretten. Religie verdween echter nooi helemaal uit zijn werk. Volgens het Dagblad voor Noord-Limburg van 2 maart 1950 kreeg Windhausen de opdracht een kruisweg te schilderen voor de Onze-Lieve-Vrouw-Geboortekerk in Kessel. Deze opdracht ging uiteindelijk naar Frans van den Berg. Op de tentoonstelling De generatie van 1900 die plaatsvond in 1980 in Museum van Bommel van Dam in Venlo was van Windhausen een kruiswegstatie opgenomen uit de jaren '60. Het is niet bekend of deze onderdeel is van een kruisweg.

Tussen 1955 en 1965 verbleef hij regelmatig in Luxemburg en Zuid-Frankrijk, waar hij landschappen tekende, die hij later uitwerkte in zijn atelier in Roermond. Na 1965 schilderde hij alleen nog in zijn atelier; voornamelijk stillevens en soms ook religieuze onderwerpen. Hij was leraar van de Maastrichtse schilder Guillaume Serpenti. Hij was getrouwd met Mies Retera (1912-1994). Hun dochter Margriet Windhausen is in Nieuw-Zeeland een gevraagd beeldhouwer en hun zoon Ward Windhausen is schilder en galeriehouder in Roermond. Kleindochter Miriam Windhausen is kunsthistoricus en werkzaam bij het Museum Arnhem.

Tot zijn religieus werk behoren onder meer een kruisweg en enkele muurschilderingen in de Onze-Lieve-Vrouwekerk in Enschede (1931-1932) en een kruisweg voor de kerk van Onze-Lieve-Vrouw Onbevlekt Ontvangen in Mariaveld (1937-1939). Tot zijn landschappen en stadsgezichten behoren onder meer De verwoesting van Roermond (1945) en de Basiliek van Meerssen (1945) en tot zijn portretten dat van zijn dochter Mieke en zoon Paul.