Filomena Bortkiewiczowa

Filomena Elżbieta Bortkiewicz (ur. 8 grudnia 1920 w Wilnie, zm. 18 marca 1993 w Łodzi) – polska historyk państwa i prawa polskiego, docent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego.

Studia prawnicze zaczęła na USB, przerwane przez wojnę. W latach 1941-1944 była aktywna w tajnym nauczaniu. Następnie pracowała w Urzędzie Głównego Pełnomocnika Rządu RP do Spraw Ewakuacji w LSRR. Studia prawnicze dokończyła na UŁ. Doktorat w 1960 Nadziały i powinności chłopów pańszczyźnianych w dobrach prywatnych Królestwa Polskiego (promotorzy: Stanisław Śreniowski i Józef Litwin). Habilitacja w 1971 -Alienacje nieruchomości w prawie wiejskim w Małopolsce XVI-XVIII w.. Docent 1972. Zatrudniona na UŁ od 1950 Katedrze Prawa Rzymskiego, później w Katedrze i Zakładzie HistoriiPaństwa i Prawa Polskiego (1951-1990) (kierownik 1972-1987). Zajmowała się historią społeczną-gospodarczą i oraz historią chłopów polskich XIX i XX wieku.

• Prawa do ziemi chłopów pańszczyźnianych w dobrach prywatnych Królestwa Polskiego w latach 1846-1861 : w świetle materiałów archiwalnych dot. pow. piotrkowskiego, 1956.
• Nadziały i powinności chłopów pańszczyźnianych w dobrach prywatnych Królestwa Polskiego, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1958.
• Alienacje nieruchomości w prawie wiejskim w Małopolsce XVI-XVIII w., Łódź: Uniwersytet Łódzki 1970.

• Jarosław Kita, Rafał Stobiecki, Słownik biograficzny historyków łódzkich, Łódź 2000, s. 20.
• Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944-1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2007.
• Jacek Matuszewski, Filomena Elżbieta Bortkiewicz (1920-1993), "Sprawozdania z Czynności i Posiedzeń Naukowych Łódzkiego Towarzystwa Naukowego" 47 (1993), s. 87-90.