Ewa Milerska

Ewa Milerska (ur. 21 grudnia 1915 w Nydku, zm. 8 czerwca 1985 w Nydku) – polska działaczka społeczna i poetka ludowa z. Zaolzia.

Ewa Milerska z d. Cienciała urodziła się w Nydku na Zaolziu i tam mieszkała całe  życie . Po ukończeniu Polskiej Szkoły Wydziałowej w Bystrzycy kontynuowała naukę w Szkole Gospodyń Wiejskich w Końskiej. To był najszczęśliwszy okres w jej życiu. Wtedy też napisała swój pierwszy wiersz, który został opublikowany w  "Dzienniku Polskim“. Za mąż wyszła w 1936 roku. W czasie wojny pozostali  Polakami i dlatego  mąż został wywieziony na roboty przymusowe do Wiednia. Wraz z trójką małych dzieci została wygnana z własnego domu. Jakoś przeżyli ten straszny czas i po wojnie, na otrzymanej od teściów działce podWyrchgórąw Nydku  wybudowali drewniany domek i założyli piękny sad Właśnie to miejsce często opisywała w swoich wierszach.

Włączyła się aktywnie w działalność polskich organizacji. W  Polskim  Związku Kulturalno – Oświatowym (PZKO)  przewodniczyła Klubowi Kobiet, śpiewała w miejscowym chórze. W połowie lat sześćdziesiątych rozpoczęła pracę w polskim oddziale miejscowej biblioteki i teraz już zawodowo upowszechniała ojczyste słowo. Była aktywnym członkiem Sekcji Czytelniczo-Bibliotekarskiej oraz Folklorystycznej przy ZG PZKO . Swoje  wiersze pisała na potrzeby szkoły i  PZKO. Miała ogromną łatwość pisania i rymowania. Najczęściej tworzyła w gwarze. Haftowała, szyła, przede wszystkim jednak była poetką - pisała także na zamówienie. Pisała eseje na temat śląskiego haftu ludowego  a zwłaszcza motywów zdobniczych śląskich strojów ludowych oraz wiersze, które ukazywały się na łamach miejscowej prasy  - Zwrot zaczął publikować jej wiersze w 1978 r, drukowały je też inne gazety, kalendarze, a także znalazły się w kilku antologiach.  Melodyjne wiersze stały się też inspiracją piosenek, które znalazły w repertuarach zaolziańskich chórów. Ukazały się one też w tomie Korzenie (1981), którego współautorkami były Aniela Kupiec  i Anna Filipek.  Jej wiersze są ściśle związane z rodzinnym  regionem, nawiązują też formalnie  do tradycji folklorystycznej i cieszyńskiego pisarstwa ludowego. Pośmiertnie wydano jej tomik  wierszy „Kwiaty z naszej łąki”.

• Golec J., Bojda S., Słownik biograficzny ziemi cieszyńskiej, t. 3, Cieszyn 1998, s. 172–173.
• „Zwrot” 1980, nr 373 oraz 1985, nr.9
• .Leksykon Polaków w Republice Czeskiej i Republice Słowackiej. Milerska Ewa – Edmund Rosner T. II/286. - Opole, 2013

• Notka biograficzna
• https://cieszyn.naszemiasto.pl/tag/ewa-milerska-poetka
• http://www.cieszyn.pl/?p=categoriesShow&iCategory=3021