Emil Szlechter

Emil Henryk Szlechter, także Emile H. Szlechter, ur. 14 stycznia 1906 we Lwowie, zm. 14 stycznia 1995 w Paryżu) – polsko-francuski prawnik pochodzenia żydowskiego, adwokat, znawca tzw. prawa klinowego (praw antycznych Bliskiego Wschodu).

Wczesne życie

Urodził się we Lwowie w rodzinie malarza pokojowego Jakuba oraz Adeli. Miał starszego brata Emanuela (1904-1943) – autora szlagierów, scenarzysty, pisarza, satyryka i aktora.

W 1926 Ukończył Państwowe Gimnazjum nr V im. Stefana Żółkiewskiego we Lwowie, a następnie Wydział Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie (1930). Po odbyciu kilkuletniej aplikacji adwokackiej, ok. 1936/1937 r. wpisany został na listę adwokatów Izby Adwokackiej we Lwowie i uruchomił kancelarię adwokacką przy ul. Akademickiej we Lwowie. Prowadził ją do sierpnia 1939 r.

II wojna światowa

Zmobilizowany tuż przed wojną znalazł się we wrześniu 1939 w Rumunii, skąd dotarł do Francji. Walczył w wojnie z III Rzeszą jako żołnierz polskiej 1 Dywizji Grenadierów we Francji. Ranny w walkach pod Honskirch, zaś po bitwie pod St. Die dostał się do niewoli. Po wyjściu na wolność przedostał się do Tuluzy.

Od 1943 działał w strukturach Polskiej Organizacji Walki o Niepodległość „Monika”. W 1944 mianowany podporucznikiem. W kwietniu 1945 r. odznaczony został przez Prezydenta RP Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami.

W czasie wojny stracił całą rodzinę: żonę z dziećmi, braci Emanuela i Maurycego, siostrę Różę Marię, którzy prawdopodobnie zostali zamordowani we Lwowie w ramach Holocaustu.

Okres powojenny

Po wojnie pozostał we Francji, w 1949 r. uzyskał francuskie obywatelstwo. Od 1945 zajmował się naukowo badaniami prawa Starożytnego Bliskiego Wschodu. W 1947 opublikował rozprawę o spółce w prawach starożytnego Bliskiego Wschodu, Grecji i Rzymie. W kolejnych latach tłumaczył na język francuski i komentował tzw. prawa klinowe – sumeryjskie, asyryjskie, akadyjskie, babilońskie, m.in. Kodeks Ur-Nammu Kodeks z Esznunny, Kodeks Hammurabiego. Stał się jednym z najwybitniejszych znawców praw sumeryjskich, asyryjskich i babilońskich.

Zmarł w Paryżu 14 stycznia 1995. Spoczywa na cmentarzu Montparnasse, obok drugiej żony H.V. Beuer-Szlechter.

• R. Beuer-Tajovsky, The Three Lives of the Polish War Hero Emile H. Szlechter
• G. Cardascia, In memoriam. Emile Szlechter (1906–1995), „Revue historique de droit français et étranger”, Vol. 73, No. 1, 1995, s. 157–158.
• A. Redzik, Emil Henryk Szlechter (1906–1995) – w dwudziestą rocznicę śmierci, „Palestra” 2015, nr 1-2, s. 215-223.