Quick Facts
Biography
Edmund Szeparowycz (ur. 1889, zm. w 1967 w Wiedniu) – oficer cesarskiej i królewskiej Armii i Ukraińskiej Armii Halickiej.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Feliksa (1865–1917), podpułkownika 22 Pułku Piechoty Obrony Krajowej, komendanta Okręgu Pospolitego Ruszenia Nr 22 w Czerniowcach.
W czasie I wojny światowej walczył w szeregach Pułku Dragonów Nr 8. 1 listopada 1916 został mianowany na stopień porucznika w korpusie oficerów kawalerii.
Pod koniec 1918 wstąpił do UHA, uzyskując stopień majora. Dowodził zapasowym pułkiem konnym w Stryju, od czerwca 1919 był dowódcą 1 Konnej Brygady UHA.
Po przejściu do Czerwonej Ukraińskiej Armii Halickiej jego brygada została przeformowana w 3 Halicki Pułk Konny, jednak pozostawiono go na stanowisku dowódcy pułku.
6 kwietnia 1920 jego pułk zbuntował się, zaatakował Armię Czerwoną, zajął Tyraspol, a następnie po długim marszu 6 maja połączył się z armią Ukraińskiej Republiki Ludowej w trakcie polsko-ukraińskiej ofensywy na Kijów.
W 1920 wystąpił ze służby w armii URL, i wyjechał na emigrację do Wiednia.
Ordery i odznaczenia
W czasie służby w cesarskiej i królewskiej Armii otrzymał:
- Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami,
- Signum Laudis Srebrny Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
- Signum Laudis Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
- Krzyż Wojskowy Karola.
Przypisy
Bibliografia
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.)
- Енциклопедія українознавства (у 10 томах) / Головний редактор Володимир Кубійович. – Париж, Нью-Йорк: «Молоде Життя», 1954–1989. (ukr.)
