Quick Facts
Biography
Alberto Vilanova Rodríguez, nado en Ourense o 5 de xullo de 1910 e finado o 13 de maio de 1985, foi un ensaísta e profesor galego.
Traxectoria
Cursou bacharelato e Maxisterio en Ourense, e Dereito e Filosofía e Letras en Madrid e Valladolid. Foi mestre en Almorfe e Trasmiras. Na República militou no republicanismo de esquerda, dirixu as Juventudes de Acción Republicana de Ourense e colaborou en La Zarpa e Heraldo de Galicia. Coa sublevación do 18 de xullo de 1936 estivo preso no mosteiro de Oseira. Finalizada a Guerra Civil traballou como profesor en colexios privados de Chantada e Ourense, onde tamén colaborou na revista Posío. Como consecuencia da invitación do Centro Ourensán para unhas conferencias, trasladouse a Buenos Aires en 1954. En Arxentina conseguiu a praza de Lingua e Literatura Galaico-Portuguesa na Universidade Nacional da Plata. Entre 1956 e 1959 ocupou a cátedra de Cultura Galega no Centro Lucense de Bos Aires. Rexentou tamén as cátedras de Historia Medieval e Moderna e dirixiu o Instituto de Investigacións Históricas da Universidade Nacional do Nordeste. Foi presidente da Comisión de Cultura do Consello de Galiza. Retornou a Galicia en 1982.
Vida persoal
Casou en Sanín (Ribadavia) con Nieves Fernández en marzo de 1936.
Obras
- Vida y obra de Juan Antonio Saco y Arce.
- Fray Tomás de Lemos en el proceso teológico de Galileo.
- Ensayo bio-bibliográfico sobre Teodosio Vesteiro Torres, 1955.
- Los gallegos en la Argentina, 1966, Ediciones Galicia.
Premios
Galardoado co Premio Nacional de Historia en 1936 pola obra El Padre Mariana y la historiografía de su época e o de Socioloxía polo ensaio Joaquín Costa o el gran dolor nacional.
Notas
Véxase tamén
Bibliografía
- Dicionario biográfico de Galicia, t. 3.