Zygmunt Kruszelnicki

Zygmunt Kruszelnicki (ur. 1 czerwca 1927 w Toruniu) – polski historyk sztuki, profesor zwyczajny Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.

Urodził się jako syn Tadeusza, urzędnika Urzędu Wojewódzkiego oraz Janiny z d. Arkusiewicz, filologia klasycznego i nauczycielki łaciny w Miejskim Gimnazjum Żeńskim w Toruniu. Rodzice przybyli do Torunia po 1920 z zaboru austriackiego. W latach 1934–1939 uczęszczał do prywatnej Pomorskiej Szkoły Powszechnej w Toruniu, kończąc w 1939 piątą klasę. W końcu listopada 1939 rodzina Kruszelnickich została wysiedlona przez okupanta z Torunia. Na początku 1940 Kruszelniccy wyjechali całą rodziną do Jugosławii, do Sarajewa, gdzie przetrwali okres hitlerowskiej okupacji.

W październiku 1945 rodzina powróciła do Torunia. Po zdaniu eksternistycznie matury przed Komisją Kwalifikacyjną przy Kuratorium Okręgu Szkolnego w Toruniu, rozpoczął w 1946 studia na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika na kierunku historia sztuki, a następnie, w 1947, również z etnografii.

W 1948 podjął pracę na uczelni. W 1952 obronił doktorat, a 13 lat później uzyskał habilitację i stanowisko docenta. Od 1976 pracował w instytucie sztuki PAN w Warszawie. Na Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu powrócił w 1990 do Zakładu Historii Sztuki w Instytucie Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa. Rok później otrzymał stanowisko profesora zwyczajnego. W 1997 przeszedł na emeryturę. Nadal jednak prowadzi seminaria oraz konwersatorium.

Wydał wiele publikacji, m.in. „Historyzm w sztuce Torunia XVIII w.”, „Historyzm i dogmatyzm w sztuce Reformacji”, „Historiografia sztuki Gdańska i Pomorza”, „Tematyka krzyżacka w sztuce polskiej”.