Zofia Siemaszko

Zofia Alicja Siemaszko z domu Budzyńska (ur. 7 maja 1907 w Grodzisku Mazowieckiem, zm. 14 maja 2009) – polska artystka, grafik, rzeźbiarka, malarka i medalier. Uczestniczka powstania warszawskiego.

Uczyła się m.in. w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie ukończyła dyplom artystki-malarki w roku 1933. W tym samym roku wyszła za rzeźbiarza Adama Siemaszkę, z którym w późniejszych latach wielokrotnie współpracowała, m.in. przy pracach dla Pawilonu Polskiego na Wystawę Światową w Paryżu (1937), a także przy dekoracji statków MS Sobieski i MS Chrobry. W czasie II wojny światowej była m.in. łączniczką Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej Armii Krajowej. Jako grafik brała udział w Akcji "N". Za zasługi w czasie powstania warszawskiego została odznaczona Krzyżem Armii Krajowej.

Większość jej przedwojennych prac malarskich została zniszczona i rozkradziona w latach 1944-1945. Po 1948, po powrocie męża z niewoli, zajęła się odbudową rodzinnego domu na Żoliborzu. Poświęciła się również pracy artystycznej, w tym szczególnie miniaturom malarskim, na których portretowała wybitne postacie historyczne, w tym wojskowych i artystów, a także członków rodziny i przyjaciół. Pracowała również jako grafik, m.in. dla czasopism Antena oraz Radio i Świat. Wykonała tablice pamiątkowe, m.in. na Bramie Straceń. Wykonała także liczne prace medalierskie oraz portrety w technice czarno-białego rysunku.

Zmarła 14 maja 2009. Została pochowana na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Opiekę nad spuścizną po małżeństwie Siemaszków sprawują Marianna Sankiewicz-Budzyńska i Gustaw Budzyński.

• Muzeum Prac Ocalałych Zofii Budzyńskiej-Siemaszkowej i Adama Siemaszko. muzeumzofiiiadama.pl. [dostęp 28 października 2013].