Zofia Bokota

Zofia Bokota (imię zakonne: Cherubina, ur. 1935, zm. 24 maja 2014 w Krakowie) – polska zakonnica ze Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu, działaczka społeczna i charytatywna.

Od 1974, zainspirowana rozmową z kardynałem Karolem Wojtyłą, pracowała w Domu Samotnej Matki w Krakowie, a przez wiele lat kierowała tą instytucją, jako przełożona. Placówka początkowo znajdowała się na ul. Warszawskiej 13, a potem na ul. Przybyszewskiego 39. Obsługiwała m.in. tamtejsze okno życia. Pracowała także w Sądzie Biskupim Kurii Metropolitalnej w Krakowie. W 2012 przeszła na emeryturę i mieszkała w klasztorze przy ul. Warszawskiej 13. Zmarła na udar mózgu. Pochowana została na krakowskim Cmentarzu Salwatorskim.

Odznaczona została przez kardynała Stanisława Dziwisza Złotym Medalem św. Jana Pawła II za zasługi dla Archidiecezji krakowskiej. W 2009 otrzymała Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, a w 2001 medal „Bogaci Miłosierdziem” za długoletnią i pełną poświęcenia pracę na rzecz matek i dzieci potrzebujących wsparcia w Domu Samotnej Matki w Krakowie oraz w Domu Matki i Dziecka w Kosocicach.