Zbigniew Waydyk

Zbigniew Waydyk (ur. 20 listopada 1924 w Świsłoczy, zm. 21 stycznia 2003) – polski pisarz i poeta.

Autor wielu fraszek, aforyzmów, wierszy i opowiadań, które publikował w prasie regionalnej i krajowej oraz antologiach (m.in. "Kuszenie na Karuzelę", "Antologia Współczesnej Aforystyki Polskiej", "Aforystykon - podręczna Encyklopedia Myśli i Aforyzmów" i innych.

Opublikował książki: Myśli niesforne, Myśli przekorne, Pieśni zielonej katorgi, Virtus Erotica, Eros Sarmaticus.

Urodził się w 1924 roku w Świsłoczy. Szkołę średnią skończył we Lwowie, gdzie nauki pobierał razem z reżyserem Adamem Hanuszkiewiczem. Podczas okupacji był żołnierzem V Dywizji Armii Krajowej, walczącej na terenie Małopolski Wschodniej i Wołynia. Aresztowany przez NKWD w roku 1945, powrócił do Polski po dziesięciu latach przebywania w gułagu.

W Białymstoku mieszkał od 1973 roku. Wydał kilka tomików, jego utwory zamieszczono też w Antologii aforyzmu polskiego. W lokalnych gazetach publikował swe utwory w stałych rubrykach, m.in. Wajdykamenty lub "Polityka” Zbigniewa Waydyka. Współpracował z Wojewódzkim Ośrodkiem Animacji Kultury, należał do Klubu Poetów Ludowych.

Narrator w filmie dokumentalnym "Zbrodnia na Kołymie. Gorączka uranu".

Miał żonę Helenę i czworo dzieci.

• Zbigniew Waydyk, mistrz aforyzmu. „Gazeta Wyborcza”, 2003-10-30.