Zbigniew Florczak

Zbigniew Florczak przed wojną rozpoczął studia na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu w Wilnie. W czasie wojny był żołnierzem AK i brał udział w powstaniu warszawskim. Po wojnie ukończył École des Beaux-Arts i Wyższą szkołę Dziennikarską w Brukseli. Debiutował w londyńskich „Wiadomościach”. Do kraju wrócił w 1949 roku. W latach 1968-1989 publikował w paryskiej „Kulturze” artykuły tzw. Grypsy podpisując psudonimem „Pelikan”. Pracował w tygodniku „Kultura” i współpracował z „Polityką.

Był eseistą, prozaikiem, publicystą i krytykiem sztuki. Pisał na łamach „Po prostu”, „Nowej Kultury”, „Stolicy”, „Kultury”, „Expresu Wieczornego”, a także "Orła Białego”, londyńskich „Wiadomości” i od początku paryskiej „Kultury” (od 1968 roku pod pseudonimem Pelikan). Jest autorem m. in. powieści: „Morze w c-dur”, „Autoportret z rubinem”, refleksji emigracyjnych „Podróż na horyzonty”, zbiór felietonów z paryskiej „Kultury”, Grypsy i reminiscencje”, popularnonaukowej pracy „Sztuka łamie milczenie” o kulturze paleolitu europejskiego.

Przetłumaczył powieść Juliusza Verne’a W osiemdziesiąt dni dookoła świata. W latach 1952-2001 w wydawnictwach Nasza Księgarnia, Novex, Pryzmat, B.M., Muza S.A. opublikowano 28 wydań jego tłumaczenia. Łączny nakład piętnastu wydań z lat 1952-1989 wynosi 788 620 egzemplarzy. Brak danych o liczbie książek pochodzących z nowszych wydań.

Przetłumaczył powieść Rozmowy z Picassem Brassa (1899-1984, pseudonim).