Zbigniew Badowski

Zbigniew Hubert Badowski (ur. 20 stycznia 1900 w Regowie Starym k. Kozienic, zm. wiosną 1940 w Katyniu) –porucznik artylerii w stanie spoczynku Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Urodził się w rodzinie Konrada Badowskiego i Balbiny z Wosatków. Był bratem Kazimierza Badowskiego - działacza robotniczego i komunistycznego.

Walczył w wojnie 1920 r., w szeregach 24 pułku piechoty, 18 pułku artylerii lekkiej i 18 Brygady Artylerii jako oficer zwiadu.

W 1923 awansowany do stopnia porucznika. Do 1928 dowódca baterii, następnie oficer żywnościowy pułku. W 1931 przeniesiony w stan spoczynku.

W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej LW z 1 IV 1940.

Autor pracy Zarys historii wojennej 18-go Pułku Artylerii Polowej. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1930, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918-1920.

• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 "Polska Swemu Obrońcy"
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

• Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• Obozy NKWD dla jeńców polskich
• zbrodnia katyńska
• Kampania wrześniowa

• Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
• http://ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl/wpis/69