Zara Manucharyan
Quick Facts
Biography
Զառա Մանուչարյան (Զարուհի Մանուչարյան, 1972, Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ նկարչուհի։
Կենսագրություն
Զառա Մանուչարյանը ծնվել է 1972 թվականին, Երևանում։ 1981-1985 թվականներին սովորել է Հակոբ Կոջոյանի անվան գեղարվեստի դպրոցում, 1989-1995 թվականներին` Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտի կերպարվեստի բաժնում։ 2001 թվականին արվեստի մենեջմենթի և մարքեթինգի մասնագիտական դասընթացներ է անցել Զալցբուրգում (Ավստրիա)։ 1998 թվականից Հայաստանում հիմնադրված «Կոբալտ» միության փոխնախագահն է, 1995 թվականից անդամակցում է "Kobalt" FRAUEN-KUNST-und-MEDIEN-ին (Համբուրգ), 1998 թվականից` Հայաստանի նկարիչների միությանը, 2005 թվականից` Արվեստի միջազգային ասոցիացիային (ՅՈՒՆԵՍԿՕ)։
Ցուցահանդեսներ
Անհատական ցուցահանդեսներ է ունեցել Հովհաննես Թումանյանի թանգարանում, Ակադեմիա պատկերասրահում, Երևանի ժամանակակից արվեստի թանգարանում, Սոֆիայի «Հիլթոն» հյուրանոցում, Պլովդիվի Գալերի մոլում։
1995 թվականից մասնակցում է տեղական և միջազգային տարբեր խմբակային ցուցահանդեսների։
«Հիերոտոպիա»
2016 թվականին ներկայացրած «Հիերոտոպիա» (սակրալ տարածք) խորհագրով կոնցեպտուալ ցուցահանդեսում Մանուչարյանը ներկայացրել է միստիկ շարքի աբստրակտ կտավներ, միաժամանակ ներկայացնելով երեք հայկական եկեղեցիներ՝ Անիի Մայր տաճարը, Սանահինը և Զվարթնոցը` ավանգարդ ոճում։ Գծերի, գույների, պատկերների միջոցով նկարաչուհին արտահայտել է հայկական ինքնությունը, սակայն ոչ դասական, ավանդական միջոցներով։ Կտավներում Մանուչարյանը ստեղծել է իր սակրալ տարածքը՝ եկեղեցիների հատակագծերն ու սիմվոլները համատեղել Մատյան ողբերգության տողերին` կտավներում քննելով իր հոգևոր ինքնությունը, հայկական ինքնությունը։
«Աշխատանքներն արվել են մոտավորապես հինգ տարվա ընթացքում։ Այդ շրջանում տեղափոխվեցի և սկսեցի ապրել Եվրոպայում, իսկ ամենամեծ գործերի պատվերներն եղան հենց այնտեղ։ Այնտեղ ունեցա երեք անհատական ցուցահանդես, որոնցից մեկը տեղի ունեցավ Սոֆիայում։ Ինձ պատվիրվեց երկու մետրանոց գործ և քանի որ տարածք չունեի նկարելու համար, հայկական եկեղեցի տրամադրեցին, որի ներսում էլ նկարել եմ և մեծ աշխատանքներս, և փոքրերը։ Եկեղեցու ներսում նկարելն անչափ հետաքրքրաշարժ, աստվածային և ոգեշնչող գործընթաց էր»:
Ֆիլմագրություն
- Անհատականություն և միասնություն (1998)
- Մուրազածառ (1998)
- Արվեստ, Ժամանակ, Տիեզերք (2000)
- Ճանապարհ դեպի Բոդիսաթվա (2007)