Włodzimierz Haninczak

Włodzimierz Haninczak (ur. 1883, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – polski doktor praw, sędzia, ofiara zbrodni katyńskiej.

Syn Józefa, inspektora kolei państwowych we Lwowie. Kształcił się w klasie wiolonczeli w konserwatorium galicyjskiego towarzystwa muzycznego. Ukończył studia prawnicze. Uzyskał tytuł doktora praw. Pracował jako naczelnik sądu powiatowego w Mikołajowie. Postanowieniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 16 czerwca 1921 został przeniesiony na stanowisko naczelnika sądu powiatowego w Drohobyczu, w tym pełnił funkcję komisarza ugodowego.

Sprawował funkcję wiceprezesa Sądu Okręgowego w Stanisławowie, po czym 11 kwietnia 1929 został mianowany prezesem Sądu Okręgowego w Przemyślu, zastępując Antoniego Wileckiego. Pełnił ten urząd w kolejnych latach. W tym czasie należał do związku urzędników, sądowych, prokuratorskich i komorników. Następnie w latach 30. został prezesem Sądu Okręgowego we Lwowie. Piastując to stanowisko pod koniec lipca 1935 został przewodniczącym kolegium wyborczego na województwo lwowskie przed wyborami parlamentarnymi 1935, a we wrześniu 1935 przewodniczył zgromadzeniu elektorów, wybierającego senatorów IV kadencji kadencji z województwa lwowskiego. Później był wiceprezesem Sądu Okręgowego we Lwowie.

Po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany jako cywil przez funkcjonariuszy NKWD. Był osadzony w obozie w Starobielsku. W 1940 został zamordowany przez sowietów w ramach zbrodni katyńskiej. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 spoczywa na otwartym wówczas Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.

Jego żoną była Zofia, z domu Flach, po pierwszym mężu Połuszyńska.

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (9 listopada 1931)
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (31 grudnia 1923)

• Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2003. s. 244. [dostęp 7 kwietnia 2015].
• Włodzimierz Haninczak. geni.com. [dostęp 7 kwietnia 2015].