Wiktor Martynowski

Wiktor Martynowski (ur. w 1887, zm. ?) – polski rolnik, działacz społeczny, poseł na Sejm IV kadencji (1935-1938) w II Rzeczypospolitej.

Podczas I wojny światowej należał do POW, w czasie wojny polsko-bolszewickiej służył w Naczelnym Dowództwie Wojska Polskiego, następnie jako pracownik Wydziału Osadnictwa Żołnierskiego przy Gabinecie Ministra Spraw Wojskowych. Został przeniesiony do rezerwy w stopniu podporucznika rezerwy ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku. W 1921 roku odznaczony Krzyżem Walecznych.

Po przejściu do rezerwy prowadził gospodarstwo rolne w osadzie Rokitno (w gminie Wiercieliszki, w powiecie grodzieńskim).

Pełnił szereg funkcji społecznych, był m.in.: członkiem Rady Gminnej w Wierciliszkach, Wydziału Powiatowego, Komunalnej Kasy Oszczędności, Kasy Stefczyka, Związku Powiatowego Rolników i Zjednoczenia Rolniczo-Handlowego w Grodnie. Był kilkakrotnie powoływany do Centralnego Związku Osadników w Warszawie. Politycznie był związany z BBWR.

W wyborach parlamentarnych w 1935 roku został wybrany posłem na Sejm IV kadencji (1935-1938) 61 940 głosami z listy BBWR z okręgu nr 44, obejmującego powiaty: grodzieński i wołkowyski. W kadencji tej pracował w komisji skarbowej. W marcu 1936 roku został wybrany do specjalnej komisji budowlanej.

W V kadencji był zastępcą senatora z województwa białostockiego.

Dalsze losy Martynowskiego nie są znane.