Wiaczesław Rogow

Wiaczesław Pawłowicz Rogow (ros. Вячеслав Павлович Рогов, ur. 1900 w Jekaterynburgu, zm. 25 października 1972 w Moskwie) – funkcjonariusz NKWD, Smiersza i MGB ZSRR, generał major.

Po ukończeniu szkoły pracował od maja 1916 do września 1917 na statku żeglugi śródlądowej, 1917-1920 uczył się w szkole 2 stopnia w Syzraniu, później marynarz i urzędnik. VIII 1921 – V 1922 kierownik wydziału ekonomicznego powiatowej komunistycznej organizacji młodzieżowej w Syzraniu, od XII 1922 sekretarz politycznego sekretariatu rejonowego zarządu milicji robotniczo-chłopskiej, 1925 przyjęty do WKP(b). Od III 1925 ludowy sędzia, od II 1926 pełnomocnik gubernialnego sądu w Uljanowsku na powiat syzrański, od X 1928 członek sądu okręgowego w Bugurusłanie. Od XII 1929 pracownik OGPU, od XII 1930 pełnomocnik i starszy pełnomocnik INFO – SPO syzrańskiego sektora operacyjnego OGPU, od II 1932 starszy pełnomocnik operacyjny SPO penzeńskiego sektora operacyjnego OGPU, od IX 1933 szef rejonowego oddziału OGPU w Samarze, od VI 1934 pełnomocnik operacyjny Wydziału 2, od X 1935 Wydziału 4 SPO PP OGPU Kraju Środkowowołżańskiego przemianowanego wkrótce na Kraj Kujbyszewski (obecnie obwód samarski). 22 IV 1936 mianowany lejtnantem bezpieczeństwa państwowego. 1936 na kursach, od 15 X 1937 w organach wywiadu wojskowego NKWD, kierownik Wydziału Specjalnego (OO) NKWD 25 Korpusu Pancernego, później 27 Korpusu Strzelców. Od 23 VIII 1938 starszy lejtnant, od 5 XI 1940 kapitan bezpieczeństwa państwowego. V 1940 – 15 III 1941 szef OO NKWD Wojsk Pogranicznych okręgu kijowskiego, 15 III – 25 VII 1941 szef 3 Wydziału NKWD Ukraińskiej SRR, 25 VII – 21 VIII 1941 zastępca szefa i p.o. szefa OO NKWD Kijowskiego Specjalnego Okręgu Wojskowego, 21 VIII 1941 – 29 IV 1943 szef Wydziału 3 UOO NKWD ZSRR, 29 IV 1943 – 22 VII 1945 pomocnik szefa zarządu kontrwywiadu Smiersz ludowego komisariatu obrony ZSRR, 22 VII – V 1946 szef zarządu Smiersz w Moskiewskim Okręgu Wojskowym, 20 V 1946 – 17 XII 1949 szef Wydziału 4 MGB ZSRR, XII 1949 – IX 1951 sekretarz komitetu partyjnego MGB ZSRR, 24 X 1951 odwołany z MGB, pracował w Gułagu, skąd 23 III 1954 został zwolniony z powodu choroby. Od 23 VIII 1941 major, od 14 II 1943 pułkownik, a od 26 V 1943 generał-major bezpieczeństwa państwowego.

• Order Lenina (28 października 1943)
• Order Czerwonego Sztandaru (trzykrotnie – 13 września 1945, 25 lipca 1949 i 24 sierpnia 1949)
• Order Kutuzowa II klasy (25 marca 1945)
• Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (31 lipca 1944)
• Order Czerwonej Gwiazdy (dwukrotnie – 10 listopada 1942 i 3 listopada 1944)
• Odznaka "Zasłużony Funkcjonariusz NKWD" (15 lutego 1941)

I 5 medali.

• Nikita Pietrow, Stalinowski kat Polski Iwan Sierow, Warszawa 2013.
• http://shieldandsword.mozohin.ru/personnel/rogov_v_p.htm (ros.)