Wawrzyniec Mazany

Wawrzyniec Mazany ps. „Wawrzyn”, „Krüger”, „Jankowski” (ur. 3 sierpnia 1891 w Krotoszynie, zm. w 1942) – kapitan Wojska Polskiego i Związku Walki Zbrojnej.

Urodził się w rodzinie chłopskiej Michała i Franciszki z domu Głowackiej. W latach 1898–1905 uczęszczał do szkoły powszechnej w Krotoszynie. W 1917 powołany do armii niemieckiej, skąd zdezerterował w momencie wybuchu Powstania wielkopolskiego. W latach 1922–1924 uczył się w szkole średniej oraz mianowany został na stopień podporucznika. W tym samym okresie pracował w 58 pułku piechoty na stanowisku oficera mundurowego. W sierpniu 1939 delegowany został do Ośrodka Zapasowego 14 Dywizji Piechoty w Strzelcach koło Kutna. W czasie Kampanii wrześniowej w jego składzie.

W październiku 1939 powrócił do Poznania i włączył się w działalność konspiracyjną. Tworzył oparte na żołnierzach 57 i 58 pułku piechoty struktury Związku Walki Zbrojnej. W kwietniu 1940 został oficerem sztabu komendy okręgowej Związku Walki Zbrojnej w Poznaniu. Po krótkotrwałej działalności w pionie wywiadowczym ZWZ, został inspektorem rejonowym w inspektoracie Poznań–teren. Do jesieni 1940 tworzył sztaby komend obwodowych. Prowadził rozmowy scaleniowe z powiatowymi komendami Stronnictwa Narodowego– Armii Narodowej w Śremie i Środzie z ZWZ. Utrzymywał również łączność z przedstawicielami Stronnictwa Ludowego. W 1941 rozwijał inspektorat rejonowego ZWZ w Gnieźnie.

9 września 1941 został aresztowany przez gestapo. W lipcu 1942, wraz z grupą oficerów ZWZ i funkcjonariuszy Delegatury Rządu wywieziony z Fortu VII w nieznanym kierunku. Zginął w nieznanych okolicznościach.

Żonaty z Marią Wiśniewską, miał dzieci: Stefana (ur. 1922), Halinę (ur. 1925) i Krystynę (ur. 1928).

• kapral – 1918
• chorąży – 1919
• podporucznik – 1932
• kapitan - ?

• Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski [red.]: Wielkopolski Słownik Biograficzny. Warszawa-Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 462. ISBN 83-01-02722-3.