Wanda Rudnicka-Jezierska

Wanda Rudnicka-Jezierska (ur. 1924, zm. 1999) – polski mykolog. Urodziła się w Piotrowicach w powiecie łowickim, województwie łódzkim. Podczas II wojny światowej została ciężko ranna i przez kilka lat leczyła się w szpitalu. Po wyjściu ze szpitala rozpoczęła naukę w ramach tajnego nauczania, równocześnie pracując zarobkowo. Po wojnie ukończyła gimnazjum i liceum dla pracujących. W 1957 r. rozpoczęła studia na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi na Uniwersytecie Warszawskim. Po ich ukończeniu rozpoczęła na tym uniwersytecie pracę w Zakładzie Systematyki i Geografii Roślin. W 1966 r. obroniła pracę doktorską pt. Studium nad grzybami psammofilnymi Puszczy Kampinoskiej. Na Uniwersytecie Warszawskim pracowała aż do emerytury jako nauczyciel akademicki, ponadto wykonywała analizy zatruć dla stacji epidemiologicznych. Angażowała się również społecznie, m.in. była członkiem ZNP i szefem Koła Przyjaciół KUL.

Jest autorką 14 prac naukowych i kilkunastu publicystycznych. Dla Uniwersytetu Warszawskiego sporządziła zielnik grzybów psammofilnych, głównie z grupy Gasteromycetes.

Niektóre prace naukowe:

• Grzyby (Mycota). Tom XXIII. Podstawczaki (Basidiomycetes): purchawkowe (Lycoperdales), tęgoskórowe (Sclerodematales), pałeczkowe (Tulostomatales), gniazdnicowe (Nidulariales), sromotnikowe (Phallales), osiakowe (Podaxales)
• Workowce (Ascomycetes) – Pierwogrzybowe (Protomycetales) / oprac. Bogusław Sałata. Czuprynkowe (Chaetomiales) / oprac. Wanda Rudnicka-Jezierska ; Polska Akademia Nauk. Instytut Botaniki.