Waldemar Łazuga

Ukończył studia historyczne na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu – praca magisterska pod kierunkiem prof. dr hab. Janusza Pajewskiego, rozszerzone o dyscypliny prawnicze, historię sztuki i socjologię. W 1975, na rok przed terminem, otrzymał dyplom ukończenia studiów z wyróżnieniem. Następnie asystent i starszy asystent w Instytucie historii UAM. W 1979 – doktorat z wyróżnieniem na podstawie pracy: Michał Bobrzyński. Myśl historyczna a działalność polityczna (trzy edycje) [promotor: Janusz Pajewski]. W 1990 uzyskał habilitację z wyróżnieniem na podstawie pracy: „Rządy polskie” w Austrii: Gabinet Kazimierza hr. Badeniego.

Od 1990 – profesor nadzwyczajny UAM, od 1999 – profesor tytularny. Autor 13 książek i podręczników szkolnych (do szkoły podstawowej, gimnazjum, liceum). Napisał m.in.: Zrozumieć dzieje. Wiek XIX, Gabriel Narutowicz. Pierwszy prezydent II Rzeczypospolitej (wespół z prof. dr hab. Januszem Pajewskim), Przeszłość z bliska, Rzeczy mniejsze i większe, Jarogniew Drwęski. Pierwszy prezydent Poznania oraz kilkadziesiąt artykułów naukowych w pracach zbiorowych poświęconych zwłaszcza myśli politycznej XIX i XX w. Laureat nagród ministerialnych i rektora UAM wygłaszał wykłady we wszystkich większych ośrodkach akademickich w kraju, a także w Wiedniu, Berlinie, Rzymie, Pradze, Brnie, Kijowie, Lwowie i Mińsku. Od 1996 przez dwie kadencje dyrektor Centrum Studiów Otwartych na UAM. Od 2003 jest kierownikiem Pracowni (obecnie od maja 2008 Zakładu Kultury i Myśli Politycznej) na UAM. W latach 1999–2002 członek Komitetu Nauk Historycznych PAN, inicjator i pomysłodawca wielu spotkań i konferencji.

Prorektor, a następnie – od października 2002 do sierpnia 2008 – rektor Wyższej Szkoły Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa w Poznaniu. Wiceprzewodniczący Konferencji Rektorów Uczelni Niepaństwowych, a następnie od 2005 r. wiceprzewodniczący Konferencji Rektorów Zawodowych Szkół Polskich. Wiceprzewodniczący Rady Naukowej Instytutu Zachodniego. Inicjator nagrody Amicus hominis et veritatis przyznawanej przez WSNHiD. (laureaci to: Jacek Kuroń, ks. Jan Twardowski, prof. Jacek Łuczak, Agnieszka Holland, Maria Janion).

Był działaczem i członkiem władz Unii Demokratycznej i Unii Wolności. Był członkiem Rady Krajowej Platformy Obywatelskiej. Zaangażowany w życie miasta i regionu. Doradcą marszałka województwa wielkopolskiego, Marka Woźniaka. Piątą kadencję przewodniczy Radzie Programowej OTVP. Stale współpracuje z prasą, radiem i telewizją. Autor felietonów w „Głosie Wielkopolskim”. Publikuje nadto w „Gazecie Poznańskiej”, „Rzeczypospolitej”, „Gazecie Wyborczej” i „Przeglądzie Politycznym”. Od 2003 r. – wiceprezes Towarzystwa Opieki Paliatywnej i współpracownik prof. Jacka Łuczaka, któremu pomaga zbierać fundusze. Członek, a od stycznia 2005 przewodniczący kapituły „Złotego Hipolita” przy Towarzystwie im. Hipolita Cegielskiego. Autor lub współautor kilkudziesięciu audycji radiowych i telewizyjnych. Ekspert Centralnej Komisji Egzaminacyjnej i Komisji do spraw nowej matury. Recenzent wielu programów edukacyjnych.

W 2003 otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej. W 2004 odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za „wybitne zasługi w pracy naukowej i dydaktycznej oraz za działalność społeczną”. W maju 2005 otrzymał medal Labor Omnia Vincit, przyznawany przez prezydenta Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego. W październiku 2005 został odznaczony „Medalem za zasługi dla Województwa Wielkopolskiego”. W 2011 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Za Kalkulować... otrzymał dwie prestiżowe nagrody historyczne: warszawską „Clio” i krakowską imienia Wacława Felczaka i Henryka Wereszyckiego.

Jego uczniami są historycy: dr hab. Grzegorz Kucharczyk, dr hab. Rafał Dobek, dr Mariusz Menz, dr hab Damian Szymczak, dr Sebastian Paczos, dr Piotr Napierała, dr Sandra Użule-Pons, dr Anna Piesiak-Robak.

• Michał Bobrzyński: Myśl historyczna a działalność polityczna, PWN Warszawa 1982, ostatnie wznowienie Toruń 2005.
• Rządy polskie W Austrii: Gabinet Kazimierza Hr. Badeniego, 1895–1897, UAM, Poznań 1991.
• Gabriel Narutowicz. Pierwszy prezydent Rzeczypospolitej (wspólnie z Januszem Pajewskim), Książka i Wiedza, 1993, ​ISBN 83-05-12624-2​.
• Profesor. Rzecz o Januszu Pajewskim, UAM, Poznań 1997.
• Historia powszechna. Wiek XIX, Poznań 1999, Poznań 2003.
• Historia – czasy nowożytne (do 1815), Kraków 2000.
• Ostatni Stańczyk. Michał Bobrzyński, Toruń 2004.
• Znany nieznany prezydent Poznania. Rzecz o Jarogniewie Drwęskim.
• Kalkulować... – Polacy na szczytach C.K. Monarchii, Zysk i S-ka, Poznań 2013.

• W. Łazuga, S. Paczos (red.), Poznań-Szczecin-Wrocław. Trzy uniwersytety, trzy miasta, trzy regiony, Libron, Kraków 2010, ​ISBN 978-83-62196-13-5​.

• Marzyciele i realiści, [w:] T.Sikorski, A. Wątor (red.), Marzyciele i realiści. O roli tradycji w polskiej myśli politycznej od upadku powstania styczniowego do XXI wieku, Szczecin 2009, s. 13–20, ​ISBN 978-83-7518-140-1​.

• http://poznan.wyborcza.pl/poznan/1,36004,3992928.html
• Waldemar Łazuga – bibliografia osobowa w LitDok Bibliografia Historii Europy Środkowowschodniej, Herder-Institut (Marburg)