Wacław Mejbaum

Wacław Mejbaum (ur. 17 maja 1887 we Lwowie -zm. 4 kwietnia 1948 w Wałbrzychu) – polski historyk, badacz dziejów XIX wieku, członek Naczelnej Komendy Obrony Lwowa w listopadzie 1918 roku.

Był absolwentemUniwersytetu Lwowskiego, uczniem Szymona Askenazego. W 1912 uzyskał tytuł doktora nauk historycznych na podstawie pracy O tron Stanisława Augusta (Studium historyczne dotyczące elekcji Stanisława Augusta Poniatowskiego i prób jego detronizacji). Czołowy działacz Zespołu Stu. Redaktor lwowskiego Słowa Polskiego. W roku szkolnym 1919/1920 uczył w III Państwowym Gimnazjum im. Króla Stefana Batorego we Lwowie.

Z małżeństwa z Marią Walerią Deryng (1889-1962) nauczycielką gry na fortepianie i śpiewu miał córkę Wandę i synów Mestwina (1918-1926) oraz Wacława.

• Rządy austryackie w Galicyi pomiędzy wojną roku 1809 a 1812, 1910.
• Galicya wiosną roku 1812, 1911.
• Z dni ostatniej elekcji w Polsce, 1914.
• Étude sur l'ucrainisme, Lwów: L'Administration de"L'Indépendance Polonais 1919.
• Podstawy narodowego myślenia i narodowej polityki,Lwów: Bibljoteka Zespołu STU 1926.
• Polskie problemy dnia: glossy, Warszawa: "Droga" 1935.

• M. Tyrowicz, Mejbaum Wacław [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. 20, Wrocław 1975, s. 396-398.
• J. Zieliński, Wacław Mejbaum, "Zeszyty Prasoznawcze" 1973, z. 2, s. 85-88.
• Adam Danek "Myśl geopolityczna Wacława Mejbauma (1887-1948)"