Quick Facts
Biography
Wacław Gwidon Grudniewicz (ur. 12 września 1898, zm. ?) – podpułkownik dyplomowany artylerii Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 12 września 1898. Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej za co otrzymał Order Virtuti Militari; został wymieniony jako odznaczony tym orderem w ramach 13 Pułku Artylerii Polowej oraz 27 Pułku Artylerii Lekkiej. Został awansowany do stopnia porucznika artylerii ze starszeństwem z 1 czerwca 1919, a następnie do stopnia kapitana artylerii ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924. W 1923, 1924 był oficerem 13 Pułku Artylerii Polowej w Równem. Jako oficer 13 Pułku Artylerii w 1928 służył w Departamencie Artylerii Ministerstwa Spraw Wojskowych. Stamtąd został powołany na dwuletni X Kurs Normalny do Wyższej Szkoły Wojennej. Po jego ukończeniu uzyskał tytuł oficera dyplomowanego. W 1932 był oficerem 4 Dywizji Piechoty w Toruniu. W latach 30. służył w Wydziale Mobilizacyjnym Oddziału I Sztabu Generalnego, gdzie wykonywał prace obliczeniowe dotyczące potrzeby dla broni i amunicji, które wymagał Komitet do Spraw Sprzętu i Uzbrojenia (KSUS). Przed 1939 pracował w Pałacu Saskim w Warszawie. Miał braci, w tym także oficera Wojska Polskiego, w stopniu kapitana służącego w Kutnie przed 1939. Był żonaty, miał dzieci.
Na początku 1939 w stopniu podpułkownika był dowódcą 28 Dywizjonu Artylerii Ciężkiej. Po wybuchu II wojny światowej brał udział w kampanii wrześniowej będąc jednym z oficerów do zleceń naczelnego kwatermistrza, III zastępcy szefa Sztabu Naczelnego Wodza w ówczesnym Naczelnym Dowództwie Wojska Polskiego. Był delegowany do podpisywania kapitulacji z Niemcami. Został wzięty przez Niemców do niewoli (wraz z bratem) i był osadzony w Oflagu VII A Murnau, gdzie pełnił funkcję zastępcy szefa sztabu konspiracyjnego Polskiego Ośrodka Wojskowego.
Odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
- Krzyż Walecznych – czterokrotnie
- Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny – III Republika Francuska
- Medal Międzyaliancki
Przypisy
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.