Vinzenz Raczynski

Wincenty Raczyński (ur. 1771 w Byszkach, zm. 1857 na terenie Kurlandii) – hrabia, kawaler maltański, szambelan dworu królewskiego Mikołaja I Romanowa w 1830, szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego.

Stworzył trwałe podwaliny pod kurlandzką linię rodu Raczyńskich.

Urodził się jeszcze na terenie Wielkopolski. Wcześnie osierocony wychowywał się na rogalińskim dworze Raczyńskich, pod kuratelą marszałka Kazimierza Raczyńskiego. W 1793 Kazimierz wysłał go na Maltę, celem odbycia nauk i wstąpienia do Zakonu Maltańskiego, do czego doszło w 1797. Walczył wówczas m.in. z lokalnymi piratami. Car Paweł I Romanow mianował go komturem, co wiązało się ze złożeniem przysięgi czystości (po likwidacji zakonu przyrzeczenie to wygasło). Wyjechał do Rosji i ostatecznie osiadł w Mitawie (Kurlandia), nabywając majątki we wsiach Zenhof i Rothof, tym samym stwarzając trwałą bazę dla kurlandzkiej linii rodu, która utworzyła się po sporze o majątek Franciszka Stefana. W 1806 ożenił się z Luizą Anną Wilhelminą Lüdinghausen-Wolff. W 1841 zaliczono go w poczet rycerstwa kurlandzkiego. Mimo tych zaszczytów podkreślał swoją tęsknotę za ziemią wielkopolską i nie czuł się dobrze w zniemczonym otoczeniu. Umarł w niejasnych okolicznościach na imprezie ślubnej znajomych, zbyt intensywnie angażując się w taniec i prawdopodobnie nadużywając potem alkoholu. Był ojcem czworga dzieci: Wilhelma Leopolda (ur. 1808, powstańca listopadowego), Aleksandra (ur. 1813, pułkownika-porucznika), Emilii (ur. 1816) i Edwarda (ur. 1824, zginął w bitwie pod Ałmą).