Vasil Varazi

ვასილ სოფრომის ძე ვარაზი (ვარაზაშვილი),(დ. 14 იანვარი/ , 1888, თბილისი— გ.9 სექტემბერი, 1969, იქვე) —ქართველი ბიოქიმიკოსი და პათოლოგფიზიოლოგი. მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი (1925), პროფესორი (1930), საქართველოს მეცნიერების დამსახურებული მოღვაწე (1944).

1918 წელს დაამთავრახარკოვისუნივერსიტეტის სამედიცინო ფაკულტეტი. 1924–1952 განაგებდა საქართველოს სამედიცინო პარაზიტოლოგიისა და ტროპიკული მედიცინის სამეცნიერო-კვლევითი ინსტიტუტის პათოლოგიურ ფიზიოლოგიის განყოფილებას, 1931–1969 — თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო ინსტიტუტისბიოქიმიის კათედრას. იკვლევდა ნახშირწყლებისა და აზოტის ცვლის ბიოქიმიის ძირითად საკითხებს,მეტაბოლიტების როლს ნივთიერებათა ცვლაში,მიკროელემენტების მნიშვნელობასფარისებრი ჯირკვლის პათოლოგიაში, ასაკობრივი და კვების ბიოქიმიმიის საკითხებს; დაამუშავაფსიქონევროზისა დაეპილეფსიის ბიოქიმიის დამალარიის პათოფიზიოლოგიის მნიშვნელოვანი საკითხები, დაადგინა, რომქოლერით დაავადებისას სიკვდილს იწვევს ორგანიზმში ელექტროლიტებისა და წყლის ურთიერთშეფარდების დარღვევა. 1936 წელს იყო მედიცინის დარგში ნობელის პრემიის ოფიციალური ნომინანტი.

• ლენინის ორდენი

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 4, თბ., 1979. — გვ. 297.