Vasil Arabidze

ვასილ (ვასო) ოქროპირის ძე არაბიძე (დ. 21 თებერვალი, 1881, ზესტაფონი — გ. 8 აგვისტო, 1951, თბილისი, საქართველოს სსრ, სსრკ) — ქართველი მსახიობი, რევოლუციური მოძრაობის აქტიური მონაწილე.

ახალგაზრდა ჩაება რევოლუციურ მოძრაობაში. 1902 წელს გადაასახლეს, საიდანაც გაიქცა და მოხვდა მოსკოვში. იქ მან შეადგინა მებრძოლთა რაზმი, რომელიც აქტიურად იბრძოდა 1905 წლის რევოლუციის ბარიკადებზე. ამ დროს დაუახლოვდა სახელგანთქმულ რუს მომღერალს თედორე შალიაპინს.

1908 წლიდან მუშაობდა პროფესიულ თეატრში, ასრულებდა სახასიათო და დრამატულ როლებს. 1916 წელს ითამაშა პირველ ქართულ მხატვრულ ფილმ „ქრისტინეში“, უფრო გვიან – ფილმებში: „სურამის ციხე“ (1921), „მამის მკვლელი“ (1924), „ბელა“ (1927), „უკანასკნელი ჯვაროსნები“ (1934), „დავით გურამიშვილი“ (1946) და სხვა.

ვასილ არაბიძე თავის მეუღლესთან ცაცა ამირეჯიბთან ერთად დაკრძალულია მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა დიდუბის პანთეონში.

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 1, თბ., 1975. — გვ. 524.

• ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 1, თბ., 1997. — გვ. 178.
• ზ. ბაბუნაშვილი, თ. ნოზაძე, „მამულიშვილთა სავანე“, გვ. 56,თბ., 1994

• ვასილ არაბიძე [დაარქივებული] — ეროვნული ფილმოგრაფია
• ვასილ არაბიძე — საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი