Tytus Zbyszewski

Tytus Zbyszewski (ur. 1 listopada 1886 w Jassach, rozstrzelany 29 czerwca 1942 w niemieckim obozie koncentracyjnym KL Auschwitz – polski prawnik (doktor praw), urzędnik konsularny II Rzeczypospolitej.

Syn Leona i Berty z Kapuścińskich. Uczęszczał do gimnazjum w Jassach, absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu Lwowskiego i Szkoły Nauk Społecznych i Politycznych (l'École des Sciences politiques et sociales) w Brukseli. Uzyskał stopień naukowy doktora praw. W czasie I wojny światowej służył w Armii Austro-Węgier (1914–1918), po odzyskaniu niepodległości w Wojsku Polskim. Został awansowany na stopień kapitana rezerwy artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919.

W 1918 wstąpił do służby zagranicznej II Rzeczypospolitej, sprawując funkcje m.in. konsula/konsula generalnego w Lipsku (1923–1927), konsula generalnego w Jerozolimie (1927–1930) i Chicago (1931–1934), zastępcy dyrektora Departamentu Administracyjnego MSZ. Na początku września 1934 został ciężko ranny w wypadku drogowym, gdy prowadzony przez niego samochód został uderzony przez wagon międzynarodowego pociągu robotniczego w pobliżu Niagara Falls. W 1935 został przeniesiony na emeryturę. Pełnił funkcję dyrektora Izby Handlowej Polsko-Rumuńskiej (Camera de Comerţ Polono-Româna) w Warszawie.

W czasie okupacji niemieckiej aresztowany. Osadzony na Pawiaku i wywieziony 17 kwietnia 1942 do KL Auschwitz, numer więźniarski: 31390, gdzie zmarł.

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari (1922)
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1929)
• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
• Medal za Długoletnią Służbę
• rumuński Order Gwiazdy III klasy
• watykański Order Grobu Świętego III klasy
• watykański Złoty Krzyż Ziemi Świętej

• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 360.
• Rocznik służby zagranicznej RP, MSZ Warszawa 1938