Quick Facts
Biography
Teofil Wojciech Zieliński (ur. 18 grudnia 1895, zm. w kwietniu 1940 w Charkowie) – oficer zawodowy Wojska Polskiego. Teofil Wojciech Zieliński był synem Fryderyka i Katarzyny z domu Łaptaś, urodził się w Krakowie.
W czasie I wojny światowej służył w Legionach w 2 Pułku Piechoty Legionów i 3 Pułku Piechoty Legionów. Wstąpił do Wojska Polskiego. W czasie wojny polsko-bolszewickiej służył w 4 Pułku Piechoty Legionów oraz w 54 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych.
Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku i w 1922 roku został zweryfikowany do stopnia porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku. Służył w 20 Pułku Piechoty Ziemi Krakowskiej, gdzie był dowódcą plutonu.
W 1924 roku został awansowany na kapitana piechoty. W 1929 roku został oddelegowany do Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie, a w 1925 do Szkoły Podchorążych Piechoty jako wykładowca historii wojskowości.
Teofil Zieliński w 1940 roku został zamordowany przez NKWD w Charkowie i pochowany w bezimiennej mogile zbiorowej. Obecnie jego szczątki spoczywają w Piatichatkach na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.
5 października 2007 Minister Obrony Narodowej awansował go pośmiertnie do stopnia majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Niepodległości
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie)
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 "Polska Swemu Obrońcy"
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Przypisy
Bibliografia
- Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków, Warszawa 2003, ISBN 83-916663-5-2, s. 635.
- Rocznik Oficerski 1924 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1924, s. 171, 371;
- Rocznik Oficerski 1928 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1928, s. 36, 211;
- Rocznik Oficerski 1932 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1932, s. 54, 805;