Teofil Szurkowski

Teofil Szurkowski (ur. 6 stycznia 1896, zm. 11 sierpnia 1937 w Małyszach Dolnych) – major piechoty Wojska Polskiego.

Urodził się 6 stycznia 1896. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Został awansowany do stopnia porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem1 czerwca 1919. Następnie został awansowany do stopnia kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924. W latach 20. i 30. był przydzielony do 61 pułku piechoty w garnizonie Bydgoszcz. Później awansowany do stopnia majora piechoty. W 1934 został przydzielony do 3 pułku piechoty Legionów w Jarosławiu. Następnie został oficerem Korpusu Ochrony Pogranicza.

Poniósł śmierć rażony piorunem 11 sierpnia 1937 w Małyszach Dolnych (powiat dziśnieński, gmina Hermanowicze). Przebywał wówczas na polowaniu wraz z innymi oficerami, a po rozpętaniu się burzy ukryli się w domu Kazimierza Małysza. Major Szurkowski został trafiony piorunem, który wdarł się przez okno.

Był żonaty, miał dzieci.

• Srebrny Krzyż Zasługi

• Piorun nie wybiera. Szczegóły tragicznego zgonu majora. „Echo”, s. 2, Nr 230 z 19 sierpnia 1937. 
• Teofil Szurkowski. kuriergarwolinski.pl. [dostęp 2015-11-04].