Teodora Pikula

Teodora Maria Pikuła (ur. 31 maja 1953 w Krasnem) - artysta samouk, polska rzeźbiarka i poetka, wykonała kilkaset rzeźb w drewnie.

Od 15 roku życia mieszka i tworzy w Lublinie. Porzuciła studia ogrodnicze dla literatury i sztuki. Absolwentka Filologii Polskiej UMCS oraz Podyplomowego Studium Pedagogiki Specjalnej. Pracowała jako wychowawca w Państwowym Domu Dziecka im. Henryka Sienkiewicza w Lublinie oraz jako wychowawca młodzieży niepełnosprawnej, a także instruktor zajęć plastycznych.

Poezja i proza

Zadebiutowała w wieku 14 lat w tygodniku Na przełaj, co zaowocowało przystąpieniem do Klubu Młodych Autorów (KMA). W 1980 roku otrzymała I nagrodę Młodzieżowej Agencji Wydawniczej, a 30 lat później I nagrodę fundacji sztuki "ABDANK". Laureatka wielu konkursów poetyckich i prozatorskich, organizowanych min. w Karczewie, Warszawie, Puławach, Wałbrzychu, Ludźmierzu, Ludwinie, Bestwinie i Chęcinach.

Jej poezję publikowano w czasopismach, m.in: Niedziela, Gość Niedzielny, Kamena, Wychowawca, Dziennik Wschodni i Wędkarski Świat oraz antologiach, m.in.:

• Krzyż - drzewo kwitnące,
• Na naszych oczach,
• Cud, który trwa,
• 5 wieków poezji o Lublinie,
• Tu się tylko gościem jest...,
• Cały Twój, Maryjo,
• A Duch wieje kędy chce.

Debiut książkowy:

• Wiatr trawy spowiada (Gaudium 2001),
• ''Trzy okna z widokiem na niebo (Polihymnia 2002) - współautorka.

W jej poezji jest widoczny silny nurt franciszkański z potrzebą afirmacji życia w każdej jego postaci. W 2004 roku otrzymała nagrodę stowarzyszenia Polish American Poets Academy za wybitne osiągnięcia w dziedzinie poezji (ang. Outstanding Achievement in Poetry).

Rzeźba

W 1977 na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej odbyła się pierwsza wystawa rzeźb Pikuli. Jej późniejsze prace były prezentowane m.in. w miejscowym Klubie Międzynarodowej Prasy i Książki, Muzeum Archidiecezjalnym w Wieży Trynitarskiej oraz kościele Świętej Rodziny w Lublinie. Rzeźby artystki znajdują się w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą, m.in. w USA, Kanadzie, Australii i Norwegii. Zostały one również docenione przez tak wybitnych Polaków jak Czesław Miłosz i Hanna Malewska.

Jedną z najbardziej znanych rzeźb Teodory jest „Pieta” naturalnej wielkości, która została wykonana w 1984 roku i obecnie znajduje się w zbiorach prywatnych konesera sztuki. Znaczącą rolę w jej twórczości miały cykle rzeźb: Cum tacent clamant, Samotność niejedno ma imię, Matczyna dola, Bramy raju.

Jej opus vitae to 80 rzeźb sakralnych, które znajdują się w Ogrodzie Różańcowym przy kościele pw. Świętej Rodziny w Lublinie. Figury powstawały w latach 2001 - 2005 w pracowni artystycznej na terenie tutejszej parafii. Zostały wykonane m.in. w drewnie olchowym, lipowym oraz dębowym, zaś największa z nich mierzy 2,5 metra wysokości.

Jej rzeźby są pełne ekspresji i odzwierciedlają ogromną pasję twórczą.

W ciągu wielu lat pracy twórczej, wypracowała własny, niepowtarzalny i rozpoznawalny styl rzeźbienia.

• Wybrane prace
• Zesłanie Ducha Świętego

• Ustanowienie Eucharystii

Inne prace artystki można zobaczyć na stronach: http://www.teodorapikula.com/ http://www.ogrodrozancowy.info/

Malarstwo

Maluje pejzaże i ikony.

W 2007 roku w Lublinie na Wydziale Artystycznym UMCS powstała praca magisterska na temat "Twórczość artystyczna Teodory Pikuły".