Tadeusz Sieczka

Ten artykuł od 2021-10 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.

Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Tadeusz Sieczka (ur. 25 stycznia 1902 w Łodzi, zm. w czerwcu 1941 najprawdopodobniej zamordowany w Mińsku na Białorusi) – uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, kapłan archidiecezji wileńskiej Kościoła rzymskokatolickiego, doktor teologii, historyk Kościoła, działacz niepodległościowy.

Życiorys

Był synem Wojciecha i Marianny z d. Stasiak. Ukończył Szkołę Handlową Kupiectwa Łódzkiego. Jako uczeń warszawskiego Gimnazjum im. Króla Władysława IV zgłosił się na ochotnika do Wojska Polskiego i brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Służył w artylerii Wojska Polskiego i wziął udział w walkach na trasie Modlin–Łuniniec. Opisał to pod pseudonimem Stanisław Stasiak we wspomnieniach pt. Bateria-ognia!.

W 1924 roku wstąpił do Seminarium Duchownego w Wilnie. Święcenia kapłańskie otrzymał 21 kwietnia 1929 roku w kaplicy Ostrobramskiej w Wilnie z rąk arcybiskupa Romualda Jałbrzykowskiego.

Od 1925 studiował na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie gdzie uzyskał stopień doktora teologii. Jego praca doktorska pt. Kult obrazu N. Marii Panny Ostrobramskiej w dziejowym rozwoju (napisana pod kierunkiem C. Falkowskiego i obroniona w 1930 roku) to efekt wielu lat naukowych badań. Przez kolejne lata kontynuował pracę naukową na temat historii Ostrej Bramy i kultu obrazu Matki Boskiej Ostrobramskiej. Opublikował 11 pozycji dotyczących tej tematyki.

1 stycznia 1939 mianowany kapelanem rezerwy Wojska Polskiego. Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą we wrześniu 1939 kontynuował posługę kapłańską. Zorganizował w parafii Dziembrów służbę porządkową dla samoobrony ludności przed napadami grasujących tu bojówek komunistycznych. Został za to aresztowany przez władze sowieckie najprawdopodobniej już w październiku 1939 roku. Przetrzymywany w więzieniu w Szczuczynie, a potem w Lidzie. Po niemieckim ataku 22.06.1941 na ZSRR i amnestii w sierpniu 1941 dla polskich więźniów w Rosji nie został zwolniony. Ostatni raz widziano go wiosną 1941 roku w więzieniu w Mińsku.

Zginął najprawdopodobniej w czasie ewakuacji więźniów z więzienia mińskiego w końcu czerwca 1941 roku.

Publikacje

• Kazanie Ostrobramskie wygłoszone przez radjo w Ostrej Bramie dnia 5-IV 1930 r., Wilno 1930.
• Dzieje świętej opieki NMP Ostrobramskiej, Wilno 1930.
• O łaskach NMP Ostrobramskiej: studjum historyczne, Wilno 1933.
• Baterja-Ognia! (wydane pod pseudonimem Stanisław Stasiak), Wilno 1933.
• Kult obrazu NMP Ostrobramskiej w dziejowym rozwoju, Wilno 1934.
• Ostra Brama i Żydzi, Wilno 1934.
• Ostra Brama twierdzą Wilna, Wilno 1934.
• O wotach NMP Ostrobramskiej: studium historyczne, Wilno 1934.

Bibliografia

• Józef Zmitrowicz: Ks. dr Tadeusz Sieczka. Rys historyczno-literacki 1939-1945. Białystok: 1970. Brak numerów stron w książce
• ks. Tadeusz Krahel: Słownik Polskich Teologów Katolickich t. 7. Warszawa: Akademia Teologii Katolickiej, 1981. ISBN 978-83-7072-405-4.
• ks. Tadeusz Krahel: Martyrologia duchowieństwa archidiecezji wileńskiej 1939-1945. Białystok: BUK, 2020. ISBN 83-64922-50-5.
• praca zbiorowa: Martyrologia Duchowieństwa Polskiego 1939 - 1956. Łódź: Archidiecezjalne Wydawnictwo Łódzkie, 1993. ISBN 978-83-85022-20-6.
• Roman Dzwonkowski: Leksykon duchowieństwa polskiego represjonowanego w ZSRS 1939‑1988. Lublin: Towarzystwo Naukowe Kul, 2003. Brak numerów stron w książce

Linki zewnętrzne

• iPSB Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
• "Biała Księga" Martyrologium Duchowieństwa
• Ordynariat Polowy w Polsce
• Tadeusz Sieczka, Internetowy Polski Słownik Biograficzny [dostęp 2022-01-13].