Tadeusz Petrykowski

Tadeusz Petrykowski (ur. 2 lipca 1921 w Kaliszu, zm. 29 marca 1983 w Toruniu) – polski literat, dramaturg, krytyk teatralny, kierownik artystyczny Teatru Baj Pomorski w latach 1972–1979.

W 1937 miał swój debiut literacki, od tego czasu też praca literacka zajmowała ważne miejsce wśród wielu prac, które wykonywał. Z Toruniem związał się podczas studiów na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika na kierunku filologia polska.

Był stałym współpracownikiem regionalnych dzienników: Ilustrowanego Kuriera Polskiego, Tygodnika Zachodniego, Pomorza, Gazety Pomorskiej, Nowości na łamach których pisał felietony, opowiadania, eseje, recenzje literackie i teatralne. Przez wiele lat był kierownikiem Studia Polskiego Radia w Toruniu i kierownikiem literackim tej rozgłośni. Był kierownikiem literackim Teatru Polskiego w Bydgoszczy. W Baju Pomorskim pracował dwa razy. Pierwszy raz w latach 1960-1968 jako kierownik literacki, potem powrócił do Baja w latach 1972–1979 już jako kierownik artystyczny.Dzięki Petrykowskiemu udało się rozwinąć kontakty teatru z innymi zespołami w Polsce i za granicą. Dla Baja Pomorskiego napisał m.in. Piernikowego błazna, ponadto Krzyż i Jaszczurka (wspólnie z Heleną Bychowską), Licho z Gardna, 5:0 dla Joanny i inne. Ze względu na zły stan zdrowia, będący wynikiem "nagonki" politycznej, zrezygnował z funkcji kierownika artystycznego teatru.

Wybrane utwory opublikowane:

• Toruń (opr. albumowe), 1957
• Karolinka (zbiór opowiadań), 1962
• Nabój dla kaprala (powieść wydana pod pseudonimem Szymon Paprzyca), 1983
• Toruń niewiarygodny (zbiór esejów), 1983
• Płonące kamienie (pośmiertnie wydany tomik poezji), 1988
• Pod drzwiami (pośmiertnie wydany tomik poezji), 1994