Quick Facts
CancerBiography
Tadeusz Nowierski (ur. 22 czerwca 1907 w Piotrkowie Trybunalskim lub Warszawie, zm. 2 kwietnia 1983) – polski pilot wojskowy, uczestnik kampanii wrześniowej i bitwy o Anglię.
Życiorys
Tadeusz Nowierski był synem Ludomira Nowierskiego, lekarza praktykującego w Piotrkowie, a w czasie I wojny światowej lekarza wojskowego w Legionach Polskich. Uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Chrobrego w Piotrkowie Trybunalskim, jednak przerwał naukę i wstąpił do wojska. Ukończył Szkołą Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie, był instruktorem lotnictwa. W 1938 roku rozpoczął służbę 2 Pułku Lotniczym w stopniu podporucznika.
W czasie kampanii wrześniowej pilotował jednego z 6 Karasi, które 3 września zadały duże straty niemieckiej kolumnie XVI Korpusu zdążającej z Częstochowy w kierunku Piotrkowa. Był jednym z trzech pilotów, którzy 15 września podjęli się dostarczenia bezpośredniego rozkazu od marszałka Edwarda Śmigłego-Rydza do dowódcy obrony Warszawy, gen. Juliusza Rómmla. Z lotniska pod Młynowem (w powiecie dubieńskim, dziś na Ukrainie) przeleciał na niskim pułapie do Warszawy i wykonał zadanie. Udało mu się też wrócić, a następnie przedostać się przez Rumunię do Francji.
W 1940 roku znalazł się w Wielkiej Brytanii i został przydzielony do 609 Dywizjonu Royal Air Force. Z powodu trudnego do wymówienia nazwiska nazywany był tam „Novi”. 13 sierpnia 1940 odniósł swoje największe zwycięstwo, zestrzeliwując jednego dnia dwa messerschmitty Bf 109.
Po przejściu do polskich sił powietrznych od stycznia do kwietnia 1942 roku był dowódcą Dywizjonu 308, a w 1943 roku dowódcą 2 Polskiego Skrzydła Myśliwskiego. Pod koniec wojny został wysłany do Stanów Zjednoczonych. Służbę wojskową zakończył w stopniu podpułkownika.
Według tzw. listy Bajana Tadeusz Nowierski ma 3 pewne zestrzelenia samolotów i jedno prawdopodobne, a ponadto 6 1/2 uszkodzeń.
W 1947 roku Nowierski wrócił do Polski. Aresztowany 4 czerwca 1948 roku, tego samego dnia co Stanisław Skalski, został zwolniony po dwóch latach. Pracował jako taksówkarz, potem prowadził wraz z synem warsztat samochodowy. Zmarł 2 kwietnia 1983, został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Odznaczenia
13 czerwca 1941 roku otrzymał z rąk gen. Władysława Sikorskiego Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari. Ponadto został odznaczony Krzyżem Walecznych (czterokrotnie) oraz brytyjskim Distinguished Flying Cross.