Tadeusz Len

Tadeusz Len (ur. 5 czerwca 1898 w Buczaczu, zm. 13 marca 1977 w Dunfermline) – kapitan rezerwy Wojska Polskiego, starosta w II Rzeczypospolitej.

Urodził się 5 czerwca 1898 w Buczaczu. Uczestniczył w I wojnie światowej. U kresu wojny w listopadzie 1918 uczestniczył w obronie Lwowa podczas wojny polsko-ukraińskiej. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Został awansowany na stopień porucznika rezerwy piechoty ze starszeństwem z dniem 1 lutego 1921. W latach 20. i 30. był oficerem rezerwowym 4 Pułku Piechoty Legionów z Kielcach.

Ukończył studia prawa na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pełnił stanowisko kierownika starostwa powiatu tarnobrzeskiego, a od lipca 1935 sprawował urząd rzeczywistego starosty tamże, do końca II Rzeczypospolitej w 1939.

Brał udział w II wojnie światowej. Po jej zakończeniu przebywał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Działał na polu społecznym i kombatanckim w Szkocji. Do końca życia pozostawał w stopniu kapitana rezerwy. Zmarł 13 marca 1977 w Dunfermline. Został pochowany na Cmentarzu South Ealing w Londynie.

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – pośmiertnie (3 maja 1977)
• Krzyż Walecznych (przed 1924)

• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.