Tadeusz Florczak

Tadeusz Władysław Florczak (ur. 12 lutego 1895 w Sanoku, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – inżynier mechanik, teoretyk samochodowy i konstruktor broni pancernej, major broni pancernych Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Urodził się jako syn Michała i Heleny, z domu Korczyńska. Gimnazjum ukończył we Lwowie. Działał w Drużynach Sokolich i Związku Strzeleckim. Przed 1914 podjął studia filozoficzne.

Po wybuchu I wojny światowej w 1914 wstąpił do Legionów Polskich, przydzielony do 1 Pułku Piechoty w składzie I Brygady, brał udział w walkach pod Dęblinem. Od 1915 do kryzysu przysięgowego w 1917 był w szeregach 6 Pułku Piechoty w składzie III Brygady, uczestniczył w walkach nad rzeką Stochód (walki trwały od czerwca 1916 do sierpnia 1917, na rzece opierała się linia frontu wschodniego). Ukończył Szkołę Oficerów Liniowych Piechoty w Dęblinie w 1917. Później został internowany na Węgrzech i wcielony do c. i k. armii.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów administracji dział gospodarczy. Przydzielono go do pracy kancelaryjnej. Studiował filozofię na Uniwersytecie Jana Kazimierza. Następnie w latach 1922-1925 studiował na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Lwowskiej i uzyskał dyplom z tytułem inżyniera mechanika. Wówczas był odkomenderowany na studia na politechnicy, zaś w tym okresie był przydzielony do Okręgowego Zakładu Gospodarczego VIII, a w 1924 do 6 Dywizjonu Samochodowym we Lwowie. W 1924 był zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów samochodowych. W kolejnych latach 20. i 30. służył nadal w 6 Dywizjonie Samochodowym, gdzie został kierownikiem technicznym warsztatów samochodowych, a następnie komendantem parku samochodowego.

Od 1933 był zatrudniony w Instytucie Badań Inżynierii w Warszawie. Pracował jako teoretyk samochodowy i konstruktor broni pancernej na potrzeby wojska. Od 1935 w sformowanym wówczas 5 Batalionie Pancernym został mianowany na stanowiska drugiego zastępcy dowódcy batalionu i kwatermistrza. W 1936 został mianowany do stopnia majora.

Po wybuchu II wojny światowej we wrześniu 1939 i agresji ZSRR na Polskę w dniu 17 września 1939 został aresztowany przez Sowietów, następnie przetrzymywany w obozie w Kozielsku. Na wiosnę 1940 został zabrany do Katynia i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 . Jest pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu. Jego nazwisko znajduje się na liście NKWD nr 015/23 z 1940.

Był żonaty, miał dwoje dzieci: syna Witolda i córkę Annę.

Kamień przy Dębie Pamięci honorującym Tadeusza Florczaka w Sanoku

5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia podpułkownika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

18 kwietnia 2009, w ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, w tzw. Alei Katyńskiej na Cmentarzu Centralnym w Sanoku zostało zasadzonych 21 Dębów Pamięci, w tym upamiętniający Tadeusza Florczaka (zasadzenia dokonał Michał Chodakowski ze Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej – Koła w Sanoku).

• Krzyż Niepodległości
• Krzyż Walecznych
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Medale pamiątkowe

• Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)

• Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928, 1932.
• Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Katyń. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000. [dostęp 2014-02-25]. s. 221.
• Andrzej Brygidyn: Sanocka Lista Katyńska. Jeńcy Kozielska, Ostaszkowa, Starobielska oraz innych obozów i więzień Polski kresowej pomordowani w Rosji Sowieckiej. Sanok: 2000, s. 37-38.
• Lista oficerów Wojska Polskiego z lat 1914-1939. Tadeusz Florczak. officersdatabase.appspot.com. [dostęp 20 kwietnia 2014].
• Krystyna Chowaniec: Dęby Pamięci. Sanok: Komenda Hufca ZHP Ziemi Sanockiej im. ks. hm. Zdzisława Peszkowskiego, 2010, s. 18. ISBN 978-83-931109-3-3.
• Tadeusz Florczak. katyn-pamietam.pl. [dostęp 23 kwietnia 2014].
• Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Tadeusz Florczak. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2015-09-26].
• Biogram na tablicy przy pomniku Golgota Wschodu na Cmentarzu Centralnym w Sanoku